ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եւ թէ ոք չարկամ յիշվէ ումեք իրք տանի, եւ հանդիպի երթալ այլվայ շահել կամ դարձնել զիրքն, նա կու հրամայէ աւրէնքս որ ամէն իրաց տէր, որ զիր իրքն ճանչէ եւ կեցցնէ վկայնով եւ երդմամբ որ իւրն է իրքն՝ նա առնու անյապաղ զիր իրքն. եւ պարտական են թագաւորք եւ զաւրագլուխք՝ որ զիրենց երկրին վզենն մենակ դարձնեն ի ճանչաւղն։