ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք զիր ծառայն քշտէ ու սպաննէ՝ նա զարեան գինն ի դարպասն վճարէ. զի սպաննելն ու խրատելն պարոնացն է։ Բայց թէ ի զարկուց ժամն չմեռնի, ու երկու աւր ապրի՝ նա այլ տուգանք չտայ, թէ յետեւ մեռնի. զի իր ծառայ է։

Եւ թէ ոք քրիստոնէ ծառայի զակն հանէ կամ խոռէ՝ կամ զակռայն ձգէ՝ նա ազատէ զծառայն, զի զիր գինն էառ։ Ապա թէ տաճիկ լինի, ու ասէ թէ՝ ծախէ զիս՝ նա թէ զիր չաք գին բերէ՝ նա տայ. ապա թէ չբերէ՝ նա իր է։

Եւ թէ ծառայ ոք ի տաճկաց փախչի՝ նա մի մատներ զինք. քանց հանգոյ եւ կերցոյ, որ ազատի ի ծառայութենէն։