Եւ 
   
    անասնոց 
   
    չորքոտանեաց 
   
    վաճառն 
   
    պատեհ 
   
    է, 
   
    որ 
   
    երեք 
   
    վկայից 
   
    առջեւ 
   
    լինի 
   
    հաստատած, 
   
    որ 
   
    չլինի 
   
    գողունի՝ 
   
    կամ 
   
    ի 
   
    հնոյ 
   
    կաղ՝ 
   
    կամ 
   
    փըքոտ 
   
    կամ 
   
    որ 
   
    ի 
   
    գետ 
   
    նստի 
   
    եւ 
   
    չանցնի 
   
    ընդ 
   
    կարմուջ՝ 
   
    կամ 
   
    հաւկուր՝ 
   
    կամ 
   
    քշտան՝ 
   
    կամ 
   
    հարուն։ 
   
    Զի 
   
    թէ 
   
    գողունի 
   
    լինի 
   
    ու 
   
    գտվի, 
   
    ինչվի 
   
    տարի 
   
    մի 
   
    ի 
   
    յետ 
   
    դառնայ, 
   
    նոյնպէս 
   
    եւ 
   
    թէ 
   
    քշտան 
   
    լինի 
   
    ու 
   
    բեռին 
   
    գրաստ 
   
    լինի՝ 
   
    նա 
   
    դառնայ 
   
    յետ 
   
    կամ 
   
    ի 
   
    գնոջէն 
   
    ի 
   
    վայր 
   
    երթայ՝ 
   
    որն 
   
    որ 
   
    պատեհ 
   
    լինի 
   
    ու 
   
    հաւնի 
   
    ունաւղն 
   
    եւ 
   
    դեռ 
   
    իրաւունք 
   
    է, 
   
    որ 
   
    գողունին 
   
    ամէն 
   
    դառնայ, 
   
    զէդ 
   
    որ 
   
    գտվի 
   
    տէրն, 
   
    թող 
   
    առնու, 
   
    եւ 
   
    նա 
   
    զիր 
   
    դեկանն 
   
    ի 
   
    ծախաւղէն 
   
    առնու 
   
    անյապաղ, 
   
    եւ 
   
    դատաւորն 
   
    զգողն 
   
    հոգայ։