ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եւ որ մեղուք վաճառեն, նա թէ աշունն լինի՝ նա մեղրովն զէդ որ կայ ծախեն, կամ կըշռով դնեն պոման, կամ կոթրու։ Թէ պոմանն կըշռով լինի, ու թէ պակաս լինի՝ նա ի գնողէն ի վայր երթայ, կամ վճարէ զպակասն. զի խաբէութիւն չպիտի։ Ապա թէ աւելի լինիլ կոճակն՝ նա գնաւղին բախտն է, չդառնայ։

Թէ ի գարուն լինի ծախն՝ նա քսան աւր փորձէ գնաւղն, եւ զվճարն ընկերաւք եւ վկայաւք տայ ի պոմանն՝ զինչ ցեղ զուժն ու զելումուտն տեսնուն զմեղվացն։ Եւ թէ գնէ ի հայնց ժամ, կամ ծախէ ծախաւղն, որ չուննայ ելումուտ, նա անցած լինի, նա երբ ժամն գայ՝ նա ի ծախաւղն դառնայ. բայց ի վկայքն եւ ի պոմանն է հասել. թէ ի կերակրոյն կամ ի տարոյն պեղծութենէն անցնի՝ նա գնաւղին է։