ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Այնոնք որ աներկեղութեամբ զիրենց պսակով կինն թողուն՝ առանց բոզութեան եւ կամ այլ իրաւնաւք պատճառանաց կոխեն զեկեղեցոյն պսակն եւ թողուն զիրեանց կաննին՝ նա կու հրամայէ աւրէնքս որ եաւթն տարի եկեղեցոյն յամէն ընդունելութենէ եւ ի պահէն ի դուրս մնան, չհաղորդեն զինք՝ եւ ոչ ի մահ թողուն եւ ոչ ի կեանք։ Ապա թէ դառնայ՝ նա իր այնելոցն կարգ դնեն որ ապաշխարէ. եւ ապա յեկեղեցի մտնէ ու հաղորդի։ Եւ թէ յայն միջոցն այն թողած կինն մեռնի՝ նա բնաւ ոչ կարէ յեկեղեցի մտնել, եւ ոչ այլ կին առնուլ, ինչվի ութ տարի հայնց ապաշխարէ, որ զեկեղեցին հաւնեցնէ՝ զհինգն ի դուրս եւ զերեք տարի ընդ ներքս եկեղեցւոյն եւ ապա ազատ է։