Եթէ
այրիկն
խեվ
լինի
ու
պեղծ,
եւ
թողու
զկնիկն,
ու
պէտ
չլինայ
արել
իր
բնաւ,
ու
կնիկն
համբերէ
է
տարի,
նա
յառաջ
պատեհ
է
որ
կնկան
ազգն
բերեն
զայն
փեսայն,
եւ
յիրար
տան
իրաւնաւք՝
որ
կամ
ուննայ
զկինն
զէդ
պատեհ
է,
ու
կամ
թողու
եւ
տայ
գիր։
Ու
դնեն
առջեւ
եպիսկոպոսին,
եւ
զկնաթողացն
կարքն
կրէ.
եւ
նա
կարէ
ամուսնանալ
այլ
այրկան։
-
Նոյնպէս
եւ
թէ
կնիկն
պատահի
պեղծ՝
է
նա
մէկ
է
իրաւունքն։