ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք զմարդ ի մուխատրայ տեղ յուղարկէ ի բան, ու սպանվի՝ եւ կամ որոգայթով մեռանի՝ նա արեան տէրն է։

Բայց տեսնուլ պիտի՝ թէ ի՞նչ ցեղ էր յուղարկելն՝ ինքն յաւժարեցաւ ի գնալն, եւ թէ ի կահրա յուղարկեցաւ։

Եւ թէ ինք լինի յաւժարել, կամ հռոգվոր լինի այն բանին՝ նա չկա մեզ. ապա թէ ոչ՝ նա մեղք է։

Նոյնպէս եւ թէ վարձվոր լինի ի բան ինչ կամ ի գործ, եւ զգուշացնէ պարոնն ու ասէ՝ թէ՝ զիտայ պատրաստ արայ, ու նա չայնէ, ու վասն այնոր վնասի՝ նա անպարտ է։

Ապա թէ ոչ՝ որ անխնամ երետ որոգայթել՝ նա պարտական է։