ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ումեք անսուն դիւահրե նա գիտել պարտ է տերանցն որ ի յիրենց մեղացն է եւ ոչ յանասնոց, եւ Աստուած այն անասնով կու յանդիմանէ զտէրն. նա թող պատրաստի ոչ չթուլացնէ Աստուած, որ յինք կամ յիր մարդիքն գայ այն ցաւն. թող աւետարան տայ կարդալ, եւ խ աւր պահէ, ու զայն անսունն զենէ, ու անաւրինաց ծախէ եւ կամ բաժնէ։

Բայց թէ ողջանայ՝ նա քո իրք է։ Ապա թէ ծախես, ու այդ լինի ցաւն առ այն գնաւղն՝ նա իրաւնաւք ի տէրն ձգէ, ու զիր գինն առնու, թէ յիմնայ որ առ քեզ այլ լինայ լել։