ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եւ թէ վասն բոզրածութեան լինի անհանգստութիւնն ի յայրուկնաց մէջն, ու այրիկն լինայ բոզրած ու պեղծ, հայնց որ այնոր բանիւ չէ ի կարել ի հուն ելնել որ դառնայ ի տուն եւ բանի, եւ չուննայ եւ չկարէ ապրեցնել զկինն՝ նա կու հրամայէ աւրէնքս որ բաժնեն։ Ապա թէ այլ իրաւք աղէկ ուննայ զկինն, նա վասն բոզրածութեան չկարէ թողուլ կինն զայրն. զի չէ հրամել Քրիստոս, որ կինն զայրն կարէ արձակել։ Ապա ի վերայ բանի պոռնկութեանն թողու այր զկինն։ Բայց չկարէ այն՝ որ պատճառաւորն է՝ այլ ամուսնանալ. թէ ոչ նա, որպէս Քրիստոս հրամայեաց, շնութիւն է համարած։ Ապա անմեղ արձակածն կարէ ամուսնանալ, զի ազատ է։