ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք նոր գեղ շինէ՝ նա չէ պատեհ մենակ զհողերն սինաւռով բաժնել, ինչուր գայ ամէն մարդ ու լցվի, ու նեղցնեն ի վերայ. եւ ապա յայլոց առնուլ ու այլոց տալ կամ բաժնել։

Բայց թէ աւերակք լինի ու շինվի՝ նա զիր հին ճանչած սինաւռն ուննայ, եւ կամ նոր դնեն՝ հայնց, որ այլք չզրկվին, ինչվի լցվի. ու երբ լցվի՝ նա ապա զըղորդ սինաւռ դնեն. եւ տան առջեւ զեկեղեցոյ բաժինն, եւ ապա զայնոց, որ գլուխք լինան այն տեղոյն շինութեան, եւ ապա այլոցն ըղորդ։