ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ քեզ ոք պարտք պարտենայ՝ նա մի մտեր ի յիր տունն՝ որ ընդ ներքս ուր էր գրաւկանն գրաւկնել. զի աւրէնքն զայնպիսի այնելիքն հաւնաւվորումն է համարել. քաւէլ թէ դարպսուն հրամանաւք եւ թէ դեռ ու մարդ այլ ուզես ի հետդ՝ նա պատեհ է։ Ապա ի դուրս կարես գրաւկնել զինքն զինչ ցեղ ուզես բայց ամենեւին լուծք եզանց չէ պատեհ գրաւկնել, զի գոյացութեան եւ ապրնաց է պատճառք. նոյնպէս ոչ ձի եւ ոչ սիլահ, զի կռվոյ եւ ծառութեան ի պէտք է ի պարոնութեանն ի կարիքն։ Եւ այլ իրվիտ ի քո հրամանքդ է ամէնն. ի քո լաւն է, թէ մեր խրատուս լսես։