ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Նոյնպէս եւ այս այլ է յերկուքէն, որ գիտենայ ոք՝ թէ զչարկամն կու սպաննէ ու զընկերն քշտէ եւ սպաննէ։

Եւ կամաւորն այն է, որ տայ ըրով եւ զմէկայլն ի վայր դնէ, ու սպաննէ, կամ քարով քշտէ, նա այն հայնց է զէդ երբ թրով եզարկ ու եսպան։ - Եւ այս ազգի ազգի սպանմունքս շատ են. բայց յայս չքուցս կարէ ոք զայլն իմանալ։ Եւ է այլ որ մահդեղով սպաննեն. եւ են որ վասն սիրոյ դեղ տան, եւ սպաննեն. եւ այսոք այլ ընդ մահապարտք են համարած՝ թէ այր լինի եւ թէ կին, եւ մահու վճար առնուն։

Եւ այսոնք են կամաւորք եւ ակամայք, եւ որ յերկուքին մէջ սպաննութեներն։ - Ամ թէ ի կանոնք ընկնի եւ յեկեղեցոյ խոստովանութիւն նա սպաննաւղացն կարգ եւ ապաշխարանք ճանչած են առ վարդապետերն։ Եւ թէ ի դատաստան ընկնի՝ նա զինչ թագաւորք են սահմանել՝ նա այս է, որ թէ այլազգի կամ քրիստոնէ զքրիստոնէ սպաննէ, ու չփաւշմանի, քանց ուրախնայ ընդ սպաննելն յինչ ազգ պատճառանաց վերայ ու լինի՝ նա կամաւոր սպաննութիւն է համարած, եւ սպաննութեան իրաւունքն այս է, որ եւ ինք սպանվի։ Նոյնպէս եւ թէ յոչ կամայ լինի, եւ չարկամ չլինի, եւ որ խնդայ՝ նա դեռ կամաւոր է համարած, եւ երբ խիստ ողորմութիւն այնեն իր՝ նա զկէսն տուժի. եւ թէ սպկիկ յոչ կամայ լինի՝ նա կէսն է. նոյնպէս եւ թէ ի կամաց եւ յոչ կամաց լինի՝ նա այլվայ կէսն է տուժանացն։ Եւ այս բաւական է։