ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք դատաստանի եկեղեցոյ աւրինաց կամ դարպսու, նաւմաւսով արած լինի ու կտրած՝ անհնազանդ լինի, նա զայս Աստուած է հրամայել ընդ Մովսէս, որ մեռնի անսղալ։

Եւ որպէս գրել ենք ի սրբոյն Սահակայ սահմանն եւ կրկին կու գրենք՝ երեցնոյ բաժինն՝ ի մատղէն զինչ եւ լինի՝ աջ էրին ու երբուծնէ եւ խախցոցն, ու ի ցորենէն եւ ի գինոյն տասնակ, եւ ի մազէ եւ ի բրդէ. եւ ի Սահակայն կայր մորթին գրած ու ի հաւս չկայ՝ եւ ես չգրեցի. ամ թող տւաւղն եւ առնաւղն ընտրեն։

Ապա երէցն պարտ է որ երբ զայս առնու՝ նա հերիք այնէ. ու այլ մարմնաւոր գործ չայնէ եւ այլ չգիտենայ յաշխարհի բանէն, քան զեկեղեցինն մէն եւ զժամն։