Հայերէն Յիշատակարաններ

       1319
      
       ԱՒԵՏԱՐԱՆ
      
       Երեւան 4125
      
       Գրիչ ` Վարդան
      
       վայր` Արձկէու վանք
      
       ... Յամի ՉԿԸ. երորդի ի հայկազեան տոհմիս տոմարիս (1319)... գրեցաւ աստուածային այս մատեան ... յանապատիս Արձկեու վանս առ[ձայն ] եալ, ընդ հովանեաւ սուրբ զՍքանչելագործիս, յառաջնորդութիւն տեղւոյս Սիմէոն աբեղայի, ի ստացումն սրբազան քահանայի
      
       Թադե[ոսի ] |||, եւ ծնողաց իւրոց, եւ եղբարց իւրոց` Լուսիկ եւ Աւտարշահ կոչեցեալ, եւ ամենայն արեան մերձաւորաց իւրոց` ի Քրիստոս կատարելոց, պատճառ եւ առիթ անմահականն կենաց` ընդ սուրբ[ս ] ամենայն: Աւժանդակութեամբ մերո հոգեւոր[ի ] եւ հարազատի եւ սրբասնունդ աբեղայի առ տէր կոչեցեալ տառիս եւ ստացող նույնանուն Թադէոս [ի ], ձեռամբ պիտականուն Վարդան գրչի, ի դառնութեան եւ ի վշտաբեր ժամանակիս, յորում վիշտս վտանգի եւ աղետս տարակուսանաց յոգունս հասուցանելով քրիստոսական ոճոյս ազգաց` անաւրինաց` ուրացելոց ի փառաց որդւոյն աստուծոյ, նեղութեամբք, տառապանաւք, հարկապահանջութեամբք եւ այպանման ձաղանաւք, որոց հատուսցէ նոցին ըստ գործոց նոցին հզաւր թագաւորն Քրիստոս եւթնապատիկ ի ծո ց նոցա:
      
       Արդ, աղաչանս բազմապիսի առ որս հանդիպիք աստուածային մատենիս, ի պէտս ինչ աւգտութեան ի սմանէ եղելո, սերն սիրով ի միտս բարիս եւ պատկանաւր խնդրուածս զստացողն` զԹադէոս քահանա, իւրովքն հանդերձ, եւ զբարի Բարսեղ աբեղա, որ զաւրինակն շնորհեաց եւ մխիթարակից եղեւ իմո տկարութեանս [յիշեցէք]...:
      
       ՃԱՇՈՑ
      
       Երեւան 4738
      
       Գրիչ ` Կարապետ
      
       վայր ` Աղթամար
      
       ... Զայս ամենայն հաւաքեալ եւ ի մի վայր ժողովեալ գծագրեցաւ կարգաւորաբար, սկսեալ ի յիշատակի աւուր ծնընդեան փրկչին
      
       եւ միոյ նշանով, առանց մոլորութեան, աւարտեալ մինչեւ ի տաւն
      
       սուրբ հայրապետին Բարսղի || Կեսարու:
      
       Գրեցաւ յըստոյգ եւ յընտիր աւրինակէ, բազ[ու]մ աշխատանաւք եւ քրտմամբք` հոգւոյն սրբոյ աւժընդակութեամբ, յաստուածապահ եւ ի գեղեցկատիպ կղզիս Աղթամար կոչեցեալ, ի տեղիս ապաստանի, որ է աթոռ սրբոյն Գրիգո րի լուսաւորչին Հայոց, ընդ հովանեաւ ամենայաղթ սուրբ Խաչի, եւ սուրբ Նշանի անապատի, եւ աստուածամուխ սուրբ Գեղարդեան, ի հայրապետութեանս հայոց սուրբ եւ անբիծ եւ երջանիկ տեառն Ներսէսի եւ տեառն Զաքարիայի, եւ ի թուաբերութեանս Հայոց յեւթնհարիւրերորդի վաթսներորդի ութերորդի (1319), ի դառնացեալ ժամանակիս, ի խնդրոյ գերամաքուր եւ երիցս երանեալ վերադիտողի եւ առաջնորդի տէր Ստեփանոսի տան արքունական, որ Մոկս կոչի:
      
       Եւ յայսմ ամի, ի դառն եւ ի վիշտ ժամանակիս, շինեաց յերկիրն յայն վանք նոր ի հիմանէ եւ գումբեթաձեւ եկեղեցի, եւ կարգաւոր[ե]աց ի նմա սրբասէր կրաւնաւորս եւ վանականս, ամենայն գործաւորաւքն հանդերձ, անխափան աւետարանաւ եւ պայծառ ժամատեղաւք, զոր աչաւք մերովք տեսաք, եւ աստուած ի նոյն պահեսցէ միշտ [եւ յա] -նապազ: Եւս առաւել զուռճացեալ եւ զփոխացեալ, որ միշտ պարապի ի սէր եւ ի գործ տեառն Յիսուսի, զսրբազան կրաւնաւորն զԿարապետ` ստացող գրոցս, որ եռափափագ սրտիւ ետ գրել զաստուածային տառս ի վայելումն անձանց իւրեանց յերկար ժամանակաւ, եւ յետ աստեացս` յիշատակ հոգւոց իւրեանց եւ բարի ծնաւղաց նոցին` Սարգսի եւ Մարիամու, Յոհաննու եւ Ոսկոյ, հանգեցելոցն ի Քրիստոս, եւ ամենայն ազգայնոց նոցին` կենդանեաց եւ հանգուցելոց , ամէն:
      
       Իսկ ես` ամենամեղս եւ անյիշելիս ի գրչաց Կարապետ սուտանուն կրաւնաւոր, ըստ իմում տկարութեանս յանձն առի եւ կատարեցի զսուրբ տառս կարողութեամբն աստուծոյ...:
      
       ԱՒԵՏԱՐԱՆ
      
       Վիեն. 434. Տաշ. Ցուց. էջ 88 5 (տես նաեւ 1341, 1600 եւ 1644թ. թ. )
      
       Գրիչ ` Խաչատուր
      
       վայր` ի մայրաքաղաքիս Սարայ,
      
       մերձ առ ծովուն Կասփիականի
      
       Փառք ... վասն զի յոյժ փութով եւ բազում բաղձանաւք, ողորմութեամբն աստուծոյ սկսա եւ շնորհաւքն Քրիստոսի կատարեցի, ի խնդրոյ սուրբ եւ արժանապատիւ արքեպիսկոպոսի տէր Պօղոսի եւ քաջ հովուապետի ...: Եւ գրեցաւ սա ի թուաբերութեանս Հայկազան տումարիս ՉԿԸ. (1319), եւ ի հունիս Ա ., յաւուր ուրբաթու կատարեցաւ: Յամս աստուածապատիւ եւ հոգեւոր տեառն Ստեփանոսի ` Արեւելեան
      
       կաթողիկոսի Հայոց, եւ տեառն Կոստանդեա` Կիլիկեցւոյ կաթողիկոսի, եւ ի թագաւորութեանն Հայոց Աւշնի:
      
       Արդ, յերեսս անգեալ աղաչեմ զձեզ, ո՜վ դասք լուսերամից, որք ընթեռնուք զսա կամ ընդաւրինակէք, յիշել սրտի մտաւք զվերոյասացեալ զամէներջանիկ եւ զսրբազան արքեպիսկոպոսն զտէր Պօղոս եւ զհարազատ եղբայրն իւր զԱղբարիկ, հանդերձ ծնողիւք եւ ամենայն զարմիւք, քանզի մեր հոգեւոր տէրս տէր Պօղոս ողորմած էր, յամենայնի նմանեալ տեառն Յիսուսի, անտիրաց տէր էր, քանի պիտի եւ զքաղցեալսն կերակրէր ի ժամանակի, եւ արթուն հովիւ էր, զինչ որ պիտի: Դարձեալ աղաչեմ յիշման արժանի առ նել եւ զճգնազգեստ աբեղայն զԳրիգոր եւ զծնողսն իւր, քանզի եղեւ առիթ [եւ ] պատճառք այսմ լուսաւոր տառի յեզզահոծել (՞ ) զսա: Ընդ նմին եւ զիս` զբազմամեղ գրիչս Խաչատուր յոյժ անարժան քահանայ եւ զմայրն իմ Ճոր տիկին աղաչեմ յիշել ի բարին Քրիստոս: Եւ զաշխատաւղքս ի սմ ա, որք զնիւթս կոկեցին, եւ որք երախտաւորք եղեն ի սմա, զամենեսեան աղաչեմ յիշման արժանի առնել: Եւ որք յիշէքդ յիշեալ լիջիք ի Քրիստոսէ աստուծոյ մերոյ, որ է աւրհնեալ յաւիտեանս ամէն: Եւ կրկնակի դարձեալ եւս առաւել աղաչեմ զձեզ, ո՜վ առաքինիքդ հոգով, որ յաղագս սխալան աց, կամ եւս այլ պատճառանաց` լինել անմեղադիր, զի բնական կայանք չունէի, ապա ի տեղւոջէ ի տեղի կու դեգերէ[ի ], եւ այլ` զի սիրտս վշտացեալ էր: Եւ այս աշխարհիս ձմեռն խիստ է, հաւայն չէ գրագրու լայէխ: Բայց գրեցաւ սա ի մայրաքաղաքիս Սարայ, որ է ի հիւսիսոյ կողմ, մերձ առ ծովուն Կասփիականի, ընդ որում շուրջ պատէ զնովաւ մեծ եւ հզօր գետն Էթիլ, եւ ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնին եւ կենսակիր սուրբ Նշանին:
      
       ԺԱՄԱԳԻՐՔ ՕՇԻՆ ԹԱԳԱՒՈՐԻ
      
       Հալէպ. Սբ. Մնկ. 6, Սիւրմ. Ցուց. Ա 11-12
      
       Գրիչ ` Յակոբ
      
       ... Շնորհիւ տեառն սկսա եւ ողորմութեամբն նորին կատարեցի զսաղմոս երգարանս հաւրն Դաւթի ի յըղղորդ աւրինակէ ի Գառնեցոյն: Փոյթ ունիցիք անխիղճ մտաւք կարդալ զգիր սաղմոսարանիս Արդ, արարիչն ամենեցուն վայելելտացէ ըզսա բարեպաշտ եւ աստւածասէր թագաւորին մերոյ Աւշնի, զի փափաքմամբ սիրով խնդրեաց զսայ ի տէր Թորոս աւագերեց, զոր ետ գրել զսաղմոսարանս ձեռամբ անարժան քահանայի Յակոբա: Արդ, աղաչեմ զամենեսեան , որք ընթեռնուք կամ աւրինակէք ի սմանէ, աղաչեցեք զփրկիչն մեր Քրիստոս, զի տացէ ժամանակ բարեպաշտ թագաւորին Հայոց Աւշնի եւ որդւոյ իւրոյ Լեւոն[ի ], զի պահեսցէ զսոսա ընդ երկայն աւուրս : Գրեցաւ
      
       սաղմոսարանս ի թվ. Հայոց ՉԿԸ. (1319), ի յամսեանն յունիսի ի ԺԸ. (18) աւրն, եւ Քրիստոսի փառք յաւիտեան:
      
       բ
      
       ... Աղաչեմ յիշել ի տէր ըզտէր Թորոս աւագերէց դրան արքունի, որ ետ զգիրս զայս գրել ձեռամբ Յակոբ քահանայի...:
      
       ԱՒԵՏԱՐԱՆ
      
       Փիրղ. 6273, էջ 129-130 (Վան, Տիրամայր եկեղեցի)
      
       Գրիչ ` Յովանէս
      
       վայր` Խորվագետ գիւղ, Գեղարքունի մենաստան
      
       ... Արդ, գրեցաւ սուրբ աւետարանս ի մենաստանիս, որ յորջորջի Գեղարքունի, ի գեաւղս, որ կոչի Խորվագետ, ընդ հովանեաւ սուրբ Առաքելոյս եւ սուրբ Գրիգորի, ի ղանութեան Բուսայիտի, ի յարբանեկութիւն նորին` Չօպանի, ի թագաւորութեան [Հայոց ] Ոշնոյ, եւ ի հայրապետութեան տեառն Կոստանդնի, եւ յեպիսկոպոսութեան [Սիւնեաց վիճակին ] տէր [Յովհաննու ] Օրբէլի. գրեցաւ ձեռամբ յոգնամեղ եւ անարհեստ գրչի Յովանիսի, ի թուականութեանս Հայկազեան սեռի ՉԿԸ. (1319):
      
       ԺՈՂՈՎԱԾՈՒ
      
       Երեւան 3276
      
       Գրիչ ` Ներսէս
      
       Ի թուականութեան Հայոց ՉԿԸ. (1319) գրեցաւ մատեանս այս, զոր արարեալ է մեծ իմաստասէրն Դիոնէսիոս , ձեռամբ Ներսէս բանի սպասաւորի, ի լաւ եւ ի հին օրինակաց, ի թարգմանչաց մեկնչացն, որ բնաբանն որիշ կայ գրած եւ մեկնիչն որիշ եդեալ, հոռոմ գրով նշանեալ, որ դժուարին է ընթեռնուլն եւ գրելն. եւ մանր գիրն, որ ի լուսանցն գրած կայ` այն լուծմունքն է, զոր մեծ րաբունապետն Եսային է արարեալ իւր գիտնական իմաստութեամբն:
      
       ՄԱՏԵԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ
      
       Երեւան 3589 (տես` նաեւ 1652թ. )
      
       Գրիչ ` Վարդան
      
       վայր ` Ակնե՞ր
      
       ... Եւ զձեզ աղաչեմ, որք պատահէք զինչ աւրինակաւ եւ իցէ, յիշել աղաւթիւք զեղկելիս Վարդան եւ զՍիմէոն` հայրն իմ, որ յոլովս է աշխատեալ վասն իմ. եւ անհարմարութեան եւ սխալման գրոցս ներեցէք, զի բազմավիշտ ոգւով , եւ խաւարեալ մտաւք, եւ յոյժ ցաւած մարմնով գրեցի: Բայց աւրին ակաց անփոյթ չարարի, թեպէտ եւ ի բազմաց վկայեալ էին աւրինակքս, այղ երից եւ ի չորից, է զի եւ ի հնգից աւրինակաց, որչափ կարացի ` ուղղեցի: Յիշեցէք զհոգեւոր հայրն իմ զիմաստուն րաբունն, զսրբազան եպիսկոպոսն Վարդան, եւ զհոգւոյ եղբարսն իմ` զՊետրոս եւ զՄարտիրոս քահանայ, եւ զԹորոս կրաւնաւոր, որ զգին նիւթոյս ետուն, եւ զՄարտիրոս քահանայ` որ յուղղելն աշխատեցաւ յաւժար կամաւք, եւ զՄինաս քահանայ` ձեռնտու մեզ. եւ աստուած յիշողացդ եւ յիշելոցս ողորմեսցի:
      
       Գրեց[աւ ] ի թվ. ՉԿԸ. (1319), յԱկ[նե՞]րոյ վանքս, առ դուրս տաճարի Տիրամաւրն, եւ սուրբ առաքելոցն, եւ այլ սրբոց , ի թագ[աւորութեան ] Աւշնի, եւ ի կաթո[ղիկոսութեան ] Կոստ[անդեայ ], յառաջ[նորդութեան ] վան[իցս ] Գրիգորի, յորդորելով եղբարցս, որոց ողոր[մեսցէ ] Քրիստոս, եւ նմա փառք յաւիտեանս , ամէն:
      
       Տէր Վարդաննայ է գիրքս:
      
       ԱՒԵՏԱՐԱՆ
      
       Փիրղ . 6273, էջ 128 -129 (Աղթամար)
      
       Գրիչ ` Ովաննէս
      
       վայր` Ուռնկար անապատ
      
       Գրեցաւ գերարփիս այս ... ի յանապատիս Ուռնկար կոչեցեալ, ընդ հովանեաւ սուրբ եւ յաղթող եւ աստուածընկալ սուրբ Նշանիս, եւ սրբոյն Ստեփաննոսի, եւ առաքելոյն Պետրոսի, ի յաշխարհակալութեան Բուսայիտ ղանին, ի հայրապետութեան տեառն Զաքարիայի, ի յառաջնորդութեան տեղւոյս Ղազար կրօնաւորին ... ձեռամբ Ովաննէս գրչի, ի խնդրոյ Տիրացու քահանայի ... ՉԿԸ. (1319):
      
       ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉ
      
       Վենետ. 1 (1508) Ցուց. հտ. Ա. էջ 19-20
      
       Գրիչ ` Յովհաննէս
      
       ա
      
       ... Ես` մեղաւորս Յոհանէս, ըստ կարի զփափաքս իմ լցի յանկ ելանելովս, եւ այս եղեւ ներելովն աստուծոյ, զի յանարժանէս թերեւս արժանաւոր այս գործ եղեւ յանկեալ, եւ զայս ոչ ասեմ վասն դեղապաճոյճ շարագրութեանցս, այլ վասն ազնիւ աւրինակիս, զոր սուրբ եւ երանեալ վարդապետին Գէորգեայ [Սկեւռացւոյ ] ձեռացն շարահիւսեալք էին...:
      
       բ
      
       Զմեղաւոր հողս Յոհանէս` զգրաւղս սուրբ տառիս, եւ զծնաւղսն իմ` [զպարկեշտ մայրն իմ զՄամախաթուն ], եւ զեղբարսն իմ` զՍմբատն եւ զՎասիլ, եւ զամենայն ազգատոհմն իմ յիշեցէք, ո՜վ սուրբ ընթերցաւղք եւ տեսաւղք, եւ տէր զձեզ յիշէ. եւ անուն մի քերէք, զի չար սովորութիւն է, եւ թէ արժանի էք` գրեցէք եւ զձեր անունդ յայլում տեղւոջ:
      
       գ
      
       Զկարաւտս ողորմելոյ, կտտամահ ի մեղաց լեալս` զՅովհաննէս, յարդար գործոց նուաղեալս, զսուրբ մարգարէիցս մեղսաշաղախ անձին ստացողս յիշեցէք Գ. տէր ողոմայիւ եւ մի հայր մեր յերկինս, եւ տէր ձեզ տայ անբաւ բարի:
      
       [Ի թվ . ] ՉԿԸ. (1319):
      
       Ծաղկող ` Սարգիս
      
       դ
      
       Որք ընթեռնոյք զսա ի յարկի,
      
       Կամ ի յանկեան սուրբ տաճարի,
      
       Քահանայիցդ սրբոյ գընդի,
      
       Դուք նըմանեալ Ահարոնի,
      
       ԶՍարգիս` լըցեալ մեղաւք ի լի,
      
       Մաղթեմ վասն տեառն բանի,
      
       Վասն իմ մեղացն, որ գործեցի,
      
       Թէ զոր թողոյք` թողեալ լիցի
      
       Եւ ձեր բանիւդ ջնջեսցի:
      
       Եւ զհանգուցեալ հայրն իմ զԳրիգոր քահանայն, եւ զծնողն իմ, եւ զամենայն ազգայինս իմ , եւ զորդին Գրիգոր` երկարամեայ լինել յերկրի, որ ոսկով եւ ծաղկով զարդարեցի զսուրբ աստուածաշունչս...:
      
       ԱՒԵՏԱՐԱՆ
      
       Սեբաստիա, Ս. Նշան համար 19, ՀԱ. 1924, էջ 516-517
      
       Գրիչ ` Ստեփաննոս
      
       վայր` Կիլիկիա Փոս անապատ
      
       Գրեցաւ սուրբ աւետարանս ի թվ. Հայոց ՉԿԸ. (1319), ի հայրապետութեան տեառն Կոստանդիա, եւ ի թագաւորութեան Հայոց Աւշնի, ի յանապատս, որ կոչի Փոս, ընդ հովանեաւ Կաթուղիկէիցն եւ սուրբ Նշանին, ի խնդրոյ պատուական եւ ճգնազգեաց քահանայ Պօղոսի, վասն զի բազում փափաքան օք եւ ըղձալի սրտիւ ետ զսա գծել եւ նկարակերտել ի յիշատակ իւր եւ ծնօղաց իւրոց: Արդ, աղաչեմ զամենեսեան, որ ընթեռնուք զսա, յիշեսջիք զվերոյգրեալ քահանայ, յիշեսջիք տէր-ողորմայիւ եւ զննջեցեալսն սորա, զԽաչեր հայրն, եւ զմայրն, եւ զհաւրեղբարսն իւր` զԳրիգոր եւ զԹորոս եւ զՅովսէփ եւ զՎասիլ, եւ զամենայն ննջեցեալս սորա: Յիշեսջիք աղաչեմ եւ զմանկագոյն քահանայ զՅովհաննէս, որ աշխատեցաւ ի կոկել թղթոյս: Նա , յիշեցէք աղաչեմ զամենայն բնակիչս սրբոյ ուխտիս Փոսոյ` զքահ անայս եւ զկրաւնաւորսն, որք այժմ են, եւ որք ննջեցեալն են, եւ որք զկնի գալոցն են, եւ զշինողքն սուրբ եկեղեցւոյս եւ ուխտիս, եւ զմիաբանեալսն ի սա : Վերջոյ ամենիցդ եթէ խոնարհիք, աղաչեմ, բաշխեցէք եւ ինձ փշրանս, յիշելով զամենայն եղկութեանց արժանիս, զլցեալս զանազան չարեօք, զՍտեփաննոս գրաւղ սորա, եւ զԲասիլ հայրն իմ, եւ զմայր, եւ զհաւրեղբարսն իմ, եւ զամենայն ազգայինս մեր` զկենդանիս եւ զհանգուցեալսն: Որ գրեցի զսա յոյժ կորացեալ հոգւով եւ խաւարեալ խորհրդով եւ պղծեալ ցնորիւք աղտեղեալ ի գործս, թիւրեալ ունելով զառաջնորդակա նս զկնի չարին ի նորին կամսն, զոր աղաւթիւք ձեր եւ ողորմութեամբ իւրովք ուղղեսցէ զսա տէր, այլ եւ յոյժ ձեռնտուութիւն եւ աղօթք եղբարցս յայսչափ էած, զոր չունէի ակն...:
      
       Արդ, գրեցաւ սա յառաջնորդութեան վանիցս Կոստանդեայ եւ Հայրապետի` փակակալի սրբոյ տաճարիս...:
      
       Արդ, աղաչեմ յիշել ի տէր զՅովհաննէս, զԿարապետ , զԳրիգոր, զԿոստանդին, որ աշխատեցան յղարկելն, եւ աստուած յիշողացդ ողորմեսցի:
      
       ՅԱՅՍՄԱՒՈՒՐՔ
      
       Երեւան 3658
      
       Գրիչ ` Սիոն
      
       վայր ` Կիլիկիա՞
      
       ... Յամի եւթնհարիւրերրորդի ութերրորդի թուականութեանս հայոց (1319) գրեցաւ տառս տէրունական աստուածային գանձուցն,
      
       որ ունի յինքեան բովանդակեալ զամենայն տաւնս եւ զյիշատակ սուրբ եւ աստուածախաւս մարգարէիցն, եւ զսրբոց առաքելոց, եւ զհայրապետաց, եւ զարեամբ նահատակեալ մարտիրոսաց, եւ զսրբոց կուսանաց,
      
       եւ զընթանուր ամենայն սրբոց, որոյ յիշատակողքս եւ տաւնողք | | սոցա աւրհնութեամբ եղիցին ի Քրիստոսէ աստուծոյ մերոյ:
      
       Արդ, գրեցաւ սա ի խնդրոյ աստուածասէր եւ տաւնասէր կրաւնաւոր քահանային Կոստանդեա, ի յիշատակ իւր, եւ եղբաւր իւրոյ Թորոսի, եւ ծնաւղաց իւրոց, քանզի յոյժ փափագէր հասանել ի զրաւ սորա վասն առաւել տաւնելս եւ յիշատակ առնելոյ սուրբ վկայիցն: Որո բարեխաւսութեամբ սոցա եւ աղ աչանաւք սուրբ աստուածածնին, եւ անբարբառ բարեխաւսին` սուրբ խաչին, եւ երկնային զաւրութեանցն` սուրբ հրեշտակապետացն Միքայելի եւ Գաբրիէլի, եւ սուրբ ճգնաւորացն Քրիստոս աստուած ողորմեա ստացողի գրոցս` Կոստանդին քահանայի, եւ եղբաւր իւրոյ Թորոսի, եւ ծնաւղաց իւրոց, եւ ամենայն զարմից: Յիշեսջիք եւ զհոգեւոր որդին իւր զՊետրոս:
      
       Եւս առաւել աղաչեմ զհանդիպողքդ, եւ զընթերցողքդ, եւ զլսաւղքդ,
      
       որ աւգտիք ի սուրբ գրոցս` յիշեսջիք սրտի մտա||ւք եւ աստուած-ողորմի խնդրեցէք ի բարերարէն աստուծոյ Յիսուսէ Քրիստոսէ ինձ` անարժանիս եւ բազմամեղիս եւ փծուն եւ ախմար գրողիս Սիոնի, եւ եղբաւր իմոյ Սիմէոնի` կազմողի գրոցս: Եւ որ զմեզ ի բարին յիշէ, եւ աստուած-ողորմի ասէ յաւժար կամաւք մեզ եւ մեր ծնաւղացն, նա Քրիստոս աստուած յիւր միւսանգամ գալուստն իւր եւ իւր ննջեցելոցն ողորմութիւն եւ թողութիւն շնորհեսցէ , ամէն: