1374
ՃԱՇՈՑ
Երեւան
7438
Գրիչ
`
Մարկոս
վայր`
Սուրխաթ,
Պիչանլիք
դղեակ
...
Եւ
ես`
յետնեալ
հողս
մեղապարտ,
ի
սրտէ
խոցեալս
ի
սատանայէ
Մարկոսս,
անպարապ
անձամբ
ձեռնարկեցի
զսա,
ոչ
վասն
մեզ
վայել[ել
]
ոյ,
այլ
ո
եւ
ոք
հանդիպի
փափագանաւք`
առնիցէ
ծախմամբ,
զի
յոյժ
աղքատ
եւ
կարեաց
դէմ
էաք,
սակաւ
սակաւ
գրեցաք,
զկէս
սորին
ի
մայրաքաղաք
Կաֆային
աստուածապահ,
զկնի
երեք
ամի`
առ
ոտս
սուրբ
Յակոբի,
եւ
զայլ
կէս
մնացեալն`
յետոյ
կատարեցաք:
Զոր
փափագեցաւ
փափագելի
տենչմամբ
իւրով
սիրոյ
սորա
հեզահոգի
աւրինվախ
Աստուածատուր,
եւ
ետ
գրել
զսա
անպիտան
ձեռինս
ամենայն
հոգաբարձութեամբ,
անհանգիստ
հոգւո
վք
երկնեալք
ի
քառեակ
եղանակս`
զտիւ
եւ
զգիշեր,
ամենայն
աւգնականութեամբ.
եւս
առաւել
աղաւթիւք
եւ
խնդրուածովք,
վասն
առաւել
եւ
ջերմն
սիրոյն
իւրոյ,
զի
թերեւս
տեսցէ
զկատարումն
սորա,
ի
յիշատակ
իւր
առ
տէր
եւ
ի
պայծառութիւն
սուրբ
եկեղեցւոյ:
Արդ,
խնամաւք
խնամակալին
եղեւ
գրա
ւ
սորա,
թէպէտ
եւ
անագան
ի
բազում
զբաւսանաց
աշխարհի,
ի
ժամանակս
յոյժ
անբարի,
զի
վասն
ծովացեալ
մեղաց
իմոց
կողմանս
Հիւսիսական,
խրատաւք
չարին
ի
գումարի
գոլով,
երիս
ամաւք
կամք
մնալով
անյիշաչարին
եւ
անոխակալին
այց
առնել
համայն
իւրայոցս,
զի
մի
գերեալքս
եւ
վարատեալքս
ի
վայրս
նժդեհութեան
կրկին
կողոպտեսցուք
մեղաւք
մերովք:
Այժմ
աղաչեմք
զամենեսեան
զդասս
լուսերամից,
ո
ոք
հանդիպիք
այսմ
աստուածային
խրախճանութեան,
յիշեսջիք
ի
մաքրափայլ
յաղաւթս
ձեր
զփափագմամբ
ստացողն
սորա`
զպատուելի
հայրն
Աստուածատուրն,
եւ
զծնաւղսն
իւր`
զփոխեցեալսն
առ
Քրիստոս
զՄխիթարն
եւ
զաւագ
տիկինն
Պաղի,
զաւակաւքն`
զՏիրատուրն
եւ
զԽաչատուրն,
եւ
զքեռ
իւր
Հերազն,
եւ
զաւակն
իւր
զՍիրայն
եւ
զՍուրաթն,
եւ
զկենակիցն
իւր
զՀռիփսիմէն...:
Նաեւ,
թէ
արժանի
համարիք,
զանարժանս`
զՄարկոս
անիմաստ
եւ
ապիկար
գրիչս,
եւ
զհայրն
իմ
զՅովանէս,
եւ
զմայրն
իմ
զԹուրվանդան,
եւ
զքուրն
իմ
զԱննան`
զփոխեցեալսն
ի
Քրիստոս
աստուած,
ցաւակցաբար
յիշման`
ի
փառաւոր
եւ
ի
սոսկալի
ատենն ,
ամէն:
Կատարեցաւ
սա
մնացելովն
կիսաւք,
զոր
ի
վերոյ
գրեցաք ,
ի
թուականիս
Հայոց
ութհարիւրեր
|ր
|
որդի
||
քսաներորդի
երրորդի
(1374),
մայիս
ամսոյ
ԼԱ.
(31),
ի
մուտն
յունիս,
ի
հայրապետութեան
տեառն
Կոստանդեայ,
ի
եպիսկոպոսութիւն
եւ
ի
յաթոռակալութեանն
տէր
Յոհանիսի
կրաւնաւորի
Սեբաստացւոյ`
կորովամտի,
ի
հռչակաւոր
քաղաքս
կոչեցեալ
Սուրխաթ,
ի
գաւառի
Ղրիմ,
ի
դղեակս
անուն
Պիչանլիք,
որ
կան
անհաւատ
մարդիկք
յերիցուէ
ի
զատ,
առ
ոտս
սուրբ
ձողաբարձ
կենսակիր
խաչին
Քրիստոսի:
Յիշեսջիք
զՅովաննէս
քահանայ,
յոյժ
երախտաւորս
մեզ
ամենայն
դիմաւք,
եւ
զկենակիցն
իւր
բարի
եւ
ողորմած`
զփոխեցեալն
ի
Քրիստոս,
եւ
զկենդանի
զորդին
իւրեանց`
յիշատակ
հոգւոյ
եւ
մարմնոյ...:
ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆՔ
ԵՐԵՄԻԱՅԻ
Փիրղ.
6273,
էջ
167
(Հայկավանք)
Գրիչ
`
Նահապետ
...
Արդ,
գրեցաւ
սուրբ
եւ
աստուածաշունչ
մատեանս
առ
ոտս
սուրբ
առաքելոյս
Գամաղիէլի,
ի
վայելումն
աստուածահաճոյ
անձին
Յօհաննէս
վարդապետի ...
ի
դառն
եւ
ի
վշտաբեր
ժամանակիս,
որ
աշխարհս
լի
էր
տառապանօք
`
երաշտութեամբ,
գերութեամբ,
թրթրով,
մարախով,
յորդ
անձրեւով,
մահաբերութեամբ,
թանկութեամբ
եւ
այլ
նեղութեամբ,
ի
թուին
ՊԻԳ.
(1374):
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Վասպ.
77,
Ցուց.
սյուն.
143-144
(տես
նաեւ
1304)
Հետ.
ստացող
`
Վարդան
Բաղձանք
հոգեւորական
սիրոյ
գերազանց
գոլով
քան
զամենայն
էսս
ցանկալիս,
մինչ
զի
որոց
առեալ
ունիցին
զնայ
մոռացումն
ամենայն
մարմնականաց
իրաց
առնելով,
որում
եւ
ես
կցորդել,
ըստ
կարի
իմում,
ամենաթշուառս
ոգով
Վարդան,
եւ
կենակիցն
իմ
Ոսկի ,
յոյժ
փափագմամբ
ստացաւք
զամենունակ
ըշտեմարանս
գանձուց
աստուածաբան
աւետարանիս`
ի
փրկութիւն
անձանց
մերոց
եւ
յիշատակ
հոգոյ
յետ
աստեացս
ելանելոյ`
մեզ,
եւ
ծնողաց
մերոց,
եւ
եղբարց,
եւ
ազգականաց
մերոց`
հոգեւորաց
եւ
մարմնաւորաց:
Արդ,
աղաչեմ
զամենեսեան,
որք
հանդիպիք
սուրբ
աւետարանիս,
յիշեսջիք
զմեզ
յաղաւթս
ձեր,
եւ
զՎարդան,
եւ
զկենակից
իւր`
զՈսկի`
եւ
զամենայն
արեան
մերձաւորսն:
Եւ
սրտի
մտօք
խնդրեցէք
յաստուծոյ
մեղաց
թողութիւն
գնողացն
եւ
գրողաց`
Վարդանայ
եւ
|||
եւ
Զաքարիայի
կազմողի,
Սարգիս
եւ
|||
անայի,
յոյժ
աշխատողի,
եւ
բազմավէր
Ստեփաննոսի,
որ
զսակաւ
յիշատակարանս
գրեցի:
Եւ
աստուած
առհասարակ
ողորմեսցի,
նմա
փառք
յաւիտեան.
ՊԻԳ .
(1374)
թվ[ականին]:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան,
7874
(տես
նաեւ
1457
թ.
)
Գրիչ
`
Մկրտիչ
...
Արդ,
ես`
նուաստս
յամենայնի
Անտոն
երէց,
ծրագրեցի
զսա ...
ի
վայելումն
հաւատաց
||ելոց
ի
Քրիստոս
աստուած
մեր:
Արդ,
գրեցաւ
սա
ի
թուաբերութեանս
Հայոց
ՊԻԳ.
(1374),
ձեռամբ
սուտանուն
գրչի
Անտոն
քահանայի,
ի
խնդրոյ
սրբասնեալ
եւ
հեզահոգի,
ամենայն
իմաստութեամբ
առլցեալ
քահանային
Գրիգորի,
եւ
որդւոյ
նորա
Միքայէլ
քահանայի,
ի
զաւակաց
իւրոց`
Անանիայի
եւ
Ամիր-Մելիքի,
եւ
կենակցին
իւրոյ`
Եղիսաբեթի,
եւ
Տամու[րի
],
եւ
Խուանդ
խաթունին ...
||...
զսուտանուն
աբեղայս
Մկրտիչս,
որ
զյիշատակարանս
գրեցի...:
ՄԱՏԵԱՆ
ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ
ԳՐԻԳՈՐԻ
ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ
Մակլեր.
Ցուց.
էջ
72
...
[Գրեցաւ
]
ի
գաւառիս,
ի
լեառնս
Սեհոնի,
յերկրին
Ամուրհացւոց,
ի
գեաւղս,
որ
կոչի
Մասարաթ,
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
Յոհանէսի:
