1369
ՄԱՏԵԱՆ
ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ
ԳՐԻԳՈՐԻ
ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ
Երեւան
588
3
Գրիչ
`
Ստեփաննոս
վայր`
Արտամէտ
գիւղ
ա
...
Արդ,
[ցանկացեալ
]
այս
աւրհնութեանաբեր
եւ
հոգեհրաւեր
յուսալիր
եւ
իմաստապաճոյճ
տառիս,
ես`
եղկելի
եւ
յոգնամեղս
սուտանուն
չկրաւնաւոր
Ստեփաննոս,
սիրայորդոր
եւ
ջերմ
սրտիւ
գրեցի
զսա
յիշատակ
||
ինձ,
եւ
ծնաւղաց
իմոց`
հաւրն
իմ
Կիրակոսի,
եւ
մաւրն
իմ
Մելէքի,
եւ
քեռն
իմ
Գինէի,
եւ
ամենայն
արեան
մերձաւորաց,
եւ
այնոցիկ
որոյ
երախտիք
կայ
ի
վերայ
մեր:
Արդ,
աղաչեմ
զամենեսին,
որք
հանդիպիք
սմայ
կարդալով
եւ
ուսանելով,
յիշեցէք
ի
տէր
աստուած
զմեզ
եւ
զմերսն
ամենայն,
եւ
բոլոր
սրտիւ
աստուած-ողորմի
ասացէք,
եւ
ողորմածն
աստուած
ողորմի
ձեզ
եւ
մեզ
եւ
ամենայն
հաւատացելոց ,
ամէն:
Արդ,
գրեցաւ
հոգելից
եւ
աստուածային
տառս
ընդ
հովանեաւ
Գէորքա
զաւրավարիս,
ի
գեղջս,
որ
կոչի
Արտամէտ,
ի
հայրապետութեանն
տէր
Ներսէսի,
ի
թվականութեանն
հայոց
ՊԺԸ.
(1369),
յունիս
ի
տասն
սկսեալ
եւ
ի
սեպտեմբեր
Լ.
(30)
աւարտեալ:
Զգիրգս
յառաջն
ի
Վարագ
սկսաք
ի
գրել.
իժն
անիծեալ
եւ
չար
թշնամին,
որ
ի
սկզբանէ
հակառակ
է
աստուծոյ,
յարուցմունք
արար
ի
վերայ
մեր,
եւ
յանաւրինաց
բռնութենէ
խիստ
ի
նեղութիւն
կայեաք,
եւ
զամն
ողջ
ի
փախուստ,
եւ
հալածական
շրջէաք,
եւ
հեծելոց
շարժմունք
ի
վերայ
երկրի:
Մեք
ելաք
|||
բ
Գիրգս
Մխ[իթ]ար
վարդապետի
աւրինակէն
է
ըղորդած,
աւելին
քերած
եւ
ստոյգն
ի
գրած:
ՄԱՇՏՈՑ
Փիրղ.
6273,
էջ
163-164
(Արապկիր,
ի
սբ.
Աստուածածին
եկեղեցի)
Վայր`
Սեբաստիա,
Խուռուխօն
գիւղ
Օրհնեալ
է
սուրբ
երրորդութիւն,
որ
հասոյց
զնուաստս
ի
գրաւ
գրչութեանս
ի
թուականութեանս
Հայոց
ՊԺԸ.
(1369),
ի
հայրապետութեան
տեառն
Մեսրոպայ,
եւ
ի
թագաւորութեան
Հայոց
Կոստանդիանոսի,
եւ
մերոյ
առաջնորդիս
մայրաքաղաքիս
Սեբաստիոյ`
աստուածարեալ
ծերունւոյս
տէր
Սիմէօնի,
հովուի
արոյ
եւ
քաջամարտի
եւ
առաքելասարաս,
լուսանշոյլ,
նաեւ
զսուրբ
կրօնաւորքն
սրբոյ
Նշանին`
զՅովաննէս
հայրապետն,
եւ
զՆերսէս,
եւ
զՄարտիրոս,
եւ
զՎարդան
կրօնաւորքն:
Արդ,
աղաչեմ
զամենեսեան
վասն
սիրոյն
Քրիստոսի,
որք
օրինակէք
կամ
կարդայք,
յիշեսջիք
զմեղուցեալքս,
եւ
տէր
զմեզ
յիշէ
յիւր
արքայութիւն:
Գրեցաւ
սա
ի
գեղս,
որ
կոչի
անուն
Խուռուխօն,
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
Հրեշտակապետ
եկեղեցւոյ:
ՄԱՇՏՈՑ
Թորոս
Աղբար,
Բ.
էջ
427
(Տիգրանակերտ)
Գրիչ
`
Ստեփաննոս
վայր`
յերկիրն
Մոկաց,
ի
վանքն
Ծպատ
Գրեալ
յերկիրն
Մոկաց,
ի
վանքն
Ծպատ,
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
Փրկչին,
ձեռամբ
Ստեփանոսի,
ի
թվ.
ՊԺԸ.
(1369):
Յիշեցէք
զՍարկաւագ
քահանայն ...
զՆոր
տիկինն ...
զՏէրանձն ...
եւ
զմեծարգին
եւ
զմեծահարկն`
զՅակոբոս
տիսալարն ...
զՄամայ
տիկինն,
զԱստուածատուր
տիսալարն ...
եւ
զփառաւք
ի
փառս
բարձրացեալ
զԳրիգոր
տիսալար,
եւ
զԹագոսկին...:
