Հայերէն Յիշատակարաններ

***

ԴԱՒԻԹ ԱՆՅԱՂԹԻ ՍԱՀՄԱՆՔ ԻՄԱՍՏԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ

ԵՐԵՒԱՆ 1747

Ստացող` Պետրոս

Վայր Հաղբատ

ա

<121a> Փառք ամենասուրբ Երրորդութեանն Հաւր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից, ամէն:

Զսահմանաց զգիրս, զոր արարեալ է մեծ փիլիսոփայն Դաւիթ ընդդէմ հակառակողացն, որք կամեցան բառնալ զիմաստասիրութիւնն ակադիմեանցն Պիհռոնի եւ ճեմական <121b> ացն, խաղաղացոյց զնոսա ի խռովութենէն եւ ասաց եթէ Գոյ իմաստասիրութիւն եւ է` եւ ճշմարիտ է, եւ զաւրինակս առ մեզ հաստատեաց Հայաստանեայս: Որոց ես ծեր ոմն Պետրոս սպասաւոր Սուրբ Նշանիս Հաղբատայ բաղձանաւք սիրոյ ետու գրել Յոհանիսի կրաւնա[ւոր] քահանաի, իմով արդե[նմբք]` առ ի յուսումն մակացողաց:

Արդ, որք աւգտիք ի սմանէ, յիշեցէք ի սրբամատոյց յաղաւթս ձեր զիս զմեղաւորս Պետրոս, եւ Աստուած զձեզ յիշեսցէ ի բարի, եւ ի կատարման սորա` ասացէք Զերանի ում թողութիւն եղեւ մեղաց եւ զՔրիստոս որդի Աստուծոյ:

<122a> Գրեցեաւ գիրքս ընդ հովանեաւ Սուրբ Նշանիս Հաղբատայ, \\ ի թուիս ՈՂԲ (1243), եւ աւանդեցաւ սմա: Մի ոք իշխեսցէ հանել զսա աստի:

բ

Կազմեցաւ եւ ձեռամբ իմով Պետրոսի:

***

ՎԱՍՆ ԴԺՈԽՈՑՆ ԵՒ ԱՆՔՈՒՆ ՈՐԴՈՑՆ ՎԱՐԴԱՆԱՅ ԱՅԳԵԿՑՒՈՅ

Զմմառ 430, (1323թ. ), Ակինեան, Ոսկեան, Ցուցակ էջ 18-19

Հեղինակ` Վարդան

<100b> Զոր մեղաւորս Վարդան յաստուածաշունչ գրոց յարմարեալ գրեցի Աստուծով յաղաչելոյ եւ ի խնդրոյ շնորհազարդ քահանային Թադէոսի:

Ո՜վ քահանայք եւ ժողովուրդք Աստուծոյ, գիտացիք եւ ի միտս առէք զայս… Գրեցաւ սա ի թուիս ՈՂԲ (1243):