ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
3708
ա
Զսուրբ
քահանայքն`
զվաղջանեալսն
ի
Քրիստոս
զտէր
Պաւղոսն,
եւ
զտէր
Մարտիրոսն,
եւ
զտէր
Առաքեալն,
եւ
զՈվանէսն,
եւ
զՇնահոր-Տիկին
եւ
զԴաւիթն,
եւ
զԹամամն,
եւ
զՀեւիք-Տիկին,
եւ
զՍիրայմարգն,
եւ
զՍահակն,
եւ
զՄարթայ-Խաթունն,
եւ
Թամամշէն,
եւ
աստուած
զձեզ
յիշէ
իւր
սուրս
արքայութեան,
ամէն:
Անպատճառ
ծախեցաք,
որ
ոչ
ով
դաւի
չանէ:
Գրեցաւ
ի
թվ.
ՊՀԲ.
(1423),
մարտի
Ա.
(1):
Զ[տէ]ր
Կիրակոսն,
եւ
զիւր
մայրն
Խութլուն,
եւ
Մէր
Խաթունն,
ես
Մկրտիչ`
Մարտիրոս
իրիցու
թոռ,
ծախեցի
Անտոն
իրիցին
զսուրբ
Աւետարանս
անպատճառ,
որոչ
ով
դաւի
չառնէ:
Ո՜վ
սուրբ
քահանայք,
վասն
սիրոյն
Քրիստոսի
ամէն
աւաք
հինգշաբթէ
մէկ
փոխ
Աւետարանի,
Շարականի,
Քրիստոս
որդոյ
արժանի
արարէք,
զմեզ
եւ
զմեր
ննջեցեալսն
ի
ձեր
սուրբ
աղաւթքդ
յիշեցէք,
եւ
աստուած
զձեզ
յիշէ
իւր
սուրբ
արքայութեան,
ամէն:
Եւ
զԱնտոն
էրէցս
յիշեցէք
ի
Քրիստոս:
բ
Այլ
գիտութիւն
լինի,
որես
Եղիսաբետս,
եւ
իմ
որդի
Մկրտիչս,
եւ
իմ
եղբայր
Դանէլս,
եւ
իմ
զոյրս
Հէրիք-Տիկինս
այս
պատճառավս
ծախեցիք
զաստուածաշունչ
սուրբ
Աւետարանս
տէր
Անտոնին,
որ
աստից
ի
Ռ.
(1000)
տարի
այլ
ոչինչ
մարդ
դաւի
չանէ,
ով
որ
աւելի
կամ
պակաս
ասէ
կամ
յայս
խաւսիցս
յետ
գայ,
յայս
աստուածայշունջ
սուրբ
Աւետարանի
շնորհացս
եւ
ի
Քրիստոս
աստուածութենէ
որոշի
եւ
բաժանեալ
լինի:
Այլ
աստուած
ի
մէջն
վկայ,
եւ
ես
Աբրահամ
աբեղէս
միջնորդ
եւ
վկայ
եմ
աստուծով:
Թվ.
ՊՀԲ.
(1423):
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
9552
Գրիչ`
Յովհաննէս
Վայր`
Հերմոնի
վանք
Փառք
…
որ
հասոյց
զտկարս
եւ
անպիտան
սպասաւոր
բանի
ի
կատարումն
աստուածախաւս
Աւետարանիս:
Զի
ես`
պիտակ
խնդրող
բանի
Յովաննէս
մեղսաներկ
անձն,
մեծաւ
յուսով
եւ
ծերացեալ
անձամբ
կամաւք
աստուծոյ
սկսայ
եւ
շնորհաւք
եւ
ողորմութեամբ
նորին
կատարեցի
ի
վանքս
Հերմոնի,
||
առ
դրունս
սուրս
Լուսաւորչիս
եւ
սուրբ
Յակոբայ
կենաց
բարեխօսիս:
Ի
դառն
եւ
յանձուկ
ժամանակիս,
որ
Ըսքանդարն
թագաւորեաց
Թաւրիզոյ
աշխարհս,
եւ
զբազումս
ի
քրիստոսնէից
կոտորեաց
սրով,
եւ
զանբաւս
գերեաց,
եւ
անչափ
նեղութիւնս
հասոյց
քահանայից
եւ
ամենայն
եկեղեցականաց:
Արդ,
աղաչեմ
զամենեսին`
զհանդիպողքդ
սուրբ
Աւետարանիս`
յիշել
զմեզ
միով
տէր-ողորմի
ասելով.
եւ
որ
մեզ
ողորմի
ասէ,
աստուած
նմա
ողորմասցի
յիւրն
գալստեան:
Եւ
սղա[լա]նացն,
որ
գտնի
ի
սմայ`
թողութիւն
շնորհեցէք,
եւ
տէր
աստուած
թողութիւն
արասցէ
ամենայն
հողւոյ
եւ
մարմն[ոյ]
սղա[լա]նաց
ձերոց,
զի
աչքս
լաւ
տեսող
չէր:
Գրեցաւ
ի
թվականիս
Հայոց
յութ
հարիւր
եւ
վացուն
(իմա'
եւթանասուն)
եւ
երկու
(1423),
յիշողդ
մեր
յիշեցին
ի
Քրիստոսէ
աստուծոյ
մերոյ`
աւրհնելոյն
յաւիտեանս,
ամէն:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
4819
Գրիչ`
Ատոմ
…Արդ,
գրեցաւ
յիշատակարանս
սուրբ
Աւետարանիս
ի
զբան
սուրբ
Աստուածածնիս,
որ
կոչի
Քաւ
եւ
քաւարան,
ձեռամբ
յոգնամեղ
եւ
անարհեստ
գրչի,
ի
թվին
ՊՀԲ.
(1423)
հայկազեան
սեռի
տումարի,
ի
հայրապետութեան
տեառն
Դաւթի,
ի
թագաւորութեան
Հայոց
ազգիս
պարոյնաց,
ի
խնդրոյ
աստուածամէր
եւ
պատուական
կրաւնաւորի
Յովանէս
քահան[այ]ի,
որ
գնեաց
զսուրբ
Աւետարանս
ի
հալալ
վաստակոց
իւրոց
…
յիշատակ
հոգոյ
իւրոյ,
եւ
ծնաւղաց
իւրոց
Յորդանանին
եւ
մաւրս
Զմուրթին,
եւ
եղբաւրն
Մարգարին,
եւ
երկու
որդոցն
Մկրտիչ
եւ
Ծերուն
քահանային,
եւ
դեռաբոյս
թոռացն
Կարապետին
եւ
այլոցն
ամենայնի…
ի
ՅԾ,
(350)
թանկայ,
ի
ձեռաց
անաւրինաց…
Եւ
ինքն
ամենագութն
աստուած,
որ
հատուցանողնէ
ամենեցուն`
ձեզ
ողորմեսցի
եւ…
այնոցիկ,
որ
աւգնական
եղեն
ի
գին
Աւետարանիս…
Եւ
առաւել
աղաչեմ
յիշեցէք
ի
մաքրափայլ
յաղաւթս
ձեր
զմիամիտ
աղաւնին
եւ
զողջաճոխ
տետրակն`
զարհեպիսկոպոս
զտէր
Վարդան`
առաջնորդ
վանացս,
եւ
զեղբայրս
իմ
զտէր
Զաքարայս`
զկազմաւղ
սուրբ
Աւետարանիս,
եո
զայլ
միեղէն
մանկունս,
որ
կան
ժողովեալ
ի
դուռս
սուրբ
եկեղ[եց]ոյս…
Եւ
ես
եղկելի
գրիչս
Ատոմ
անուն
աբեղայ,
խոցեալս
ի
սատանայէ,
անպիտան
եւ
անարժանս
ի
կարգաւորաց…
