Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Մէկ քանի տեղեկութիւններու հետ սուլթանական խստութիւններ կը ծանուցուին հետեւեալ երկու վաւերաթղթերուն մէջ:
       Ա Գերամեծար գերյարգելի Աբբայ հօր մերոյ Ստեփաննոսի վրդ. ի ողջոյն
       Թուղթ ՃԺԳ
       Սառաֆօղլու Սարգիս վարդապետն եկն ի Պուռսայ, եւ այժմ յՍտամպօլ է. եւ զկնի քսան աւուրց գնալոց է ի Թօխաթ ի մանսուպն իւր, տեսի զնա, եւ երկարս խօսեցայ ընդ նմա. եւ սիրով ընկալաւ զիս. եւ ձեզ եւս մանաւանդ Հ. Մկրտչին զողջոյն սիրոյ մատուցանէ: Վասն քեռորդւոց նորա Պետրոսին խօսեցայ եւ ընդ Սարգիս վարդապետին բաց ի պատանւոյն. եւ բանն այսպէս որոշեցաւ, զի յետ գնալոյ վարդապետին աստի ապա ելցէ պատանին աստի գալ այդր…: Վասն որպիսութեան քաղաքիս ծանի'ք, զի թէպէտ ամենայն ինչ յիւրում կարգի կայ (թէպէտ տասն փայն չի կայ, որ ինչ ի ժամանակիս սուլթան մահմուտին, սակայն արքայ երկրիս յոյժ ատելութեամբ է ընդ ռայէից իւրոց. մահանայս որոնէ ջնջել զնոսա. վասն մերոյ ղալայեխի ետ կախել զպաշխափուքեահեայն պուղտանու պէյին: Զեալըն Սիմաւոն խալիֆային, որ ի Խանտիլլին էառ, եւ տաճկաց ետ: Եասախն զգենլեաց անտանելի է. ֆէսք ի գլուխս ի մէջ խալփախից սեաւ ներկեցան. նոյնպէս եւ դեղին թէոլիկք ի մէջ մէստից, զի եւ զայսպիսիս որոնէ. եւ վասն այսպիսեաց զոմանս ի քիւրէկն առաքեաց: Եւ ի վերայ այսր ամենայնի եւ զբազումս ի հայոց եւ ի հոռոմոց տաճկացոյց:
      
       Նուաստ ծառայ Հ. Զաքարիայ վ . Ա.
       1759 յօգոստոսի 19 [Կ . Պոլիս]