Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Հռովմէն Սարգիս Արքեպս. Սարաֆեանի վրայ ահա ուրիշ նամակ մը եւս. Գերյարգելի եւ գերապատուելի տեառնդ եւ հօրդ իմոյ որդիական սիրով եւ յարգութեամբ սուրբ աջն համբուրեմ
       Զայս գիրս անցած շաբաթ պիտի գրէի բայց նոյն օրն հասանելով գեռապայծառ Սէրգիս եպիսկոպոսն ժամանակ ոչ ունեցայ գրելոյ. ահա, տէր, իմ, եկեալ հասաւ այս յարգելի եպիսկոպոսս եւ հրամանքդ կրկին յանձնար[ար]ութիւն գրեալ էիր ինձ նուաստագունիս , ինչ կարող է տկարութիւնն իմ այսպիսի անձու ծառայել եւ պատվել, զիա[ր]դ եւ իցէ ասի իւրեան, թէ ի յամենայն իրս որ համարիցէ զիս յարմար, մեծաւ յօժարութեամբ պատրաստի եմ ծառայել. նախ քան զգալն եւ ետ հասանելոյ խոսեցայ ոմանց մեծաւորաց, թէ որպիսի անձ իցէ կամ որչափ արժան. երեկեան ժողովքի սէքրէթարն մօնսինեօր Լէրքարն եկաւ առ ի յարգել զսա յոյժ սիրով, որ ոչ է սովորութիւն առնել այսպիսի յարգութիւն եպիսկոպոսաց Հայոց. ըՍտէփան վարդապետն գնա ընդ իւր թէրճիմանութիւն . սա ասէ թէ ես տեղս կենալու չեկի, այլ վերստին Վէնէտիկ դառնալոց եմ, եւ ես ոչ գիտեմ թէ իրաւի իւր միտն այս է` կամ թէ վասն խոհեմութեան այսպէս խօսի. Վրդանէս եպիսկոպոսն ի հասանելն 3 օր կերակրեց հանդերձ իւրայնովք յոյժ քաղցրութեամբ եւ սիրով. միայն ցաւիմ որ Ստեփան վարդապետն ընդ Յովհաննէս վարդապետին (որ է աշակերտ սոյն Սէրգիս եպիսկոպոսին ) որոմ ինչ խռովութեան ցանած են եւ սոյնս հարկաւորապէս յայտնվելոց է:
      
       Ծառայ Յոհաննէս պատկերահան
       Յամի տեառն 1745 Նոյեմբ . ի 13 [Հռովմ]