Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Իբրեւ նմոյշ ժամանակակից Մաճառահայ լեզուին` հետաքրքրական կը համարինք հետեւեալ նամակը, որ պարունակութեան տեսակէտովն ալ զուրկ չէ արդէն կարեւորութենէ:
       Օր. Եղ. Յս. Քս. 1744 Նոյեմ. 30 Էլիզաբէդն
       Գերյարգելի Տեառն Տեառն Մխիթար Հայր Աբբային մերոյ, եւ բնաւ միաբանիցն մեր ցանկալի հոգեւոր հարանց, խոնարհական սիրոյ ողջուն կու մատուցանեմք վերոյ գրեցելոցն ամենից
       Բրական կայ մէկ պատկեր մեծ պղնծէ, որ է 70 խանթըրէ ծանտրութիւն նորայ, եւ է պատկեր սրբուն Օհաննէս նէրօմէձէնի. իրաւ որ ես մեղաւորս ալ քալիլ իմ բրական, եւ զայն մեծ անվանի ջուրն անցիլ իմ, որոյ անունը Մօտաւ կասեն, եւ զան պատկեր ջրին քնարն է, կարմունճին գլոխը, մայ վաղուց ժամանակէ մօռայցիլ իմ թէ որպիսի մեծ է: Նայ կասին թէ զան պատկերն աստուծոյ հրամանաւն նուն տեղն դառձուցած ըլայ դէպ ի իրեն եկեղեցին , եւ օլտրված ըլայ պոյր ինքն ըսդ ինքեան այսինքն թէ բրուսն գալով զանդիհէն, որմէ երեսն դէպ ի բրուսին կանքնած ըլայ նայ պատեկրն զերեսն դառձուցած ըլայ բրուսէն եւ բրուսէն եւ բրուս գալով եւ առիլ է զԲրակայ մեծ անվանի քաղաք, եւ կողոպտիլ է զամենայն զանձն եւ մալն եւ զամենայն անօթ ոսգէղէն եւ արձթեղէն բառնալով 100 արապայ մն եւ գնաձիլ է. եւ ետեւէն կրկին գնաձիլ ին ծանտր հեծել եւ հասիլ իմ զբրումն ու շատ մարդ կօրիլ է եւ զամենայն աղէկն ետ դառձուցած ըլան…:
      
       Պետրոս Քէլիեան