Բ
Վերա.
եւ
գերյարգոյ
Տեառն
Տեառն
Ստեփաննոս
Աստուածաբանութեան
վարդապետի
խնդալ
ի
տեր
ԶՎեհալուստրի
գիրն,
եւ
ընդ
նմին
զըղձալի
թուղթն
Վերապատուութեանդ
ընկալեալ,
ծանեաք
զգրեալսն.
եւ
յանձն
առաք
զյարգելի
կամս
նորա
կատարել:
Արդ`
ոմանք
ի
Վերապատուելի
հարց
մերոց,
որք
այսպիսի
գործոյ
կարօղք
են,
ձեռնարկին
յօժարութեամբ
զգործս
զայս
առնել.
վասն
զի
ի
քաղաքի
աստ
արտաքոյ
մենարանիս
մերոյ
ի
հայս
ոչ
գոյր
կարօղ
իցէր
զայսպիսի
գործս
առնել:
Բայց
քանզի
իտալական
լեզուն
ոչ
այնչափ
յստակ
ձեւացուցանէ
զհայկական
զբարբառ
լեզուն,
վասն
այսորիկ
ի
լատին
բարբառ
կամեցաք
թարգմանել,
թուելով
մեզ
նոյնչափ
հաճոյ
լինիլ
Վեհալուստր
Վսեմութեանն`
լատինականն`
որչափ
իտալականն.
թէպէտ
նա
ի
գրի
իւրում
զիտալականն
առաջադրեալ
էր
մեզ:
Եւ
ահա
ընդ
պատասխանւոյն
մերոյ
գրոյ
նորին`
եւ
ընդ
նմա
առաքեցաք
առ
Վսեմութիւն
նորա
`
զգրուածսն
երկուց
հեղինակաց.
այսինքն
է,
զԽորենացւոյն
եւ
զայսմաւուրին`
թարգմանեալ
ի
լատին,
եւ
զհայերէնն
ի
միասին:
Եւ
մնացին
երկուց
հեղինակաց
բանքն,
այսինքն
Բուզանդին
եւ
Ճառընտրին,
որք
հետեւաբար
թարգմանին,
եւ
առաքեմք
առ
Վսեմութիւն
նորա:
Եւ
թէպէտ
հոգամք,
որչափ
հնար
է,
փութով
աւարտել,
սակայն
եւ
այնպէս
փոքր
մի
յապաղի`
յաղավս
խրթին
եւ
երկարաձիգ
լինելոյ
բանիցն:
Արդ`
ի
թարգմանեալս
յայսոսիկ
ոյք
ոյք
բանք
երեւեսցին
անստոյգք`
յանոսիկ
ընդ
մնացեալ
հեղինակաց
բանիցն
բաղդատելով`
ունի
Վսեմութիւն
նորա
ենթադրեալ,
եւ
զստոյգն
որոշել,
զի
թարգմանիչքն
թարգմանելոյ
աղագաւ`
զինչ
եւ
որպէս
գրեալ
է,
զայն
այնպէս
թարգմանեցին:
Խորենացին
չունի
զամբողջ
պատմութիւն
վարուց
սրբոյն
յակոբայ,
այլ
այնչափ`
որչափ
գրեցաք:
Գերյարգելի
աբբայ
հայր
մեր
բազմաւ
սիրով
զողջոյն
մատուցանէ
Վերապատուելութեանդ:
Եւ
արդ`
յանձն
արարեալ
զիս
սրբազանից
աղօթիցդ
վերջ
տամ
բանից
իմոց:
Եւ
մնամ
Յամի
տեառն
1756
Յունիսի
5
Ի
Վէնէտիկ
Վերա.
քում
Պատրաստական
յամենայնի
Նուաստ
ծառայ
Հ.
Մատթէոս
Վ .:
