Հայկական
պահքի
վերաբերեալխնդրոյ
մառթիւ
գրուած
է
նամակս:
Վերապատուելի
Տեառն
Հ.
Միքայէլ
Վրդ.
ին
ողջոյն
սիրոյ
ի
տէր
…
Վասն
շփոթութեան
ուղղափառաց,
որ
յաղագս
ուտման
ձկան
ծանր.
զի
իրաւի
սոյն
այս
սրբազան
պապս
կարի
վրէժխնդիր
է
զի
իւրաքանչիւր
ազգ
զիւր
Ծէսն
պահեսցէ,
եւ
մի
մտցեն
ի
Ծէս
Լատինացւոց.
ուստի
եւ
վասն
այսորիկ
շարադրեաց
զգիրք
մի
փոքր,
իբր
գիր
առ
համօրէն
ազգս
արեւելցւոց
որպէս
առաքելոց
կաթուղիկեաց
գիրն.
յորում
պատուիրէ
իւրաքանչիւր
ազգաց
կալ
ի
Ծէսն
իւրեանց,
հաստատելով
եւ
ցուցանելով
զայն
ի
զանազան
եւ
ի
բազում
վճռոց
հռօմայ
հայրապետաց.
եւ
ի
սմին
ասէ
ոչ
է
արժան
հայոց
ուտել
զձուկն
յաւուրս
պահոց.
այլ
պարտին
որպէս
ազգն
սովոր
է
պահել
զպահսն
ոչ
ուտելով
զձուկն,
նոյնպէս
եւ
ուղղափառ
եղեալքն
ի
նոյն
ազգէն
ոչ
պարտին
ուտել
զձուկն,
եւ
իրաւի
պարտաւորէ
այս
զխղճմտանս ,
որոց
ունին
զերկիւղն
աստուծոյ :
Եւ
այս
գիրք
այժմ
տպի
ի
Հռօմ…:
1756
ի
մայիսի
6
(Ի
Վենետիկ-Ս.
Ղազար
)
Նուաստ
ծառայ
Ստեփաննոս
վրդպտ.
Աբբայ
Հայր