Սուղ
բառերով
կու
տայ
նամակագիրս
Պետրոս
Պատրիարքի
Հռովմայ
կեանքէն
շահեկան
օրագրութիւն
մը:
Ինչպէս
կը
տեսնենք
այս
նամակէն,
զմմառեան
առաջարկի
մասին`
Մխիթար
առ
Յակոբ
Եպիսկոպոս
գրած
թուղթէն
զատ`
ուղղակի
եւս
պատասխան
է
ըստ
պատշաճողութեան
առ
նոյն
ինքն
Պատրիարք,
դժբախտաբար
մեր
ձեռքը
չունինք
այդ
թուղթին
օրինակը:
Գերյարգելի
եւ
գերապատուելի
տէրութեան
ձերում
խոնարհաբար
եւ
որդիական
սիրով
ողջոյն
…
Պատրիարգին
ամենայն
էհվալին
տեղեկացայ
ետոյ
մի
ըստ
միոջէ
ծանուցից
հրամանուցդ.
վասն
յաժմոյս
այս
ասեմ,
որ
մին
քանի
քարտինալի
գնաց
որոց
անձնա[րա]րական
գիրեր
բերած,
սիրով
ընկալան
զնա
ըստ
ֆռանկի
քաղաքավարութեան.
ետոյ
փափին
գնաց.
փափն
քան
զամմէնն
առաւել
սիրով
ընկալաւ
զնա,
խօսք
տվաւ
թէ
ամենայն
խնդիրքն
կատարէ,
որով
յոյժ
մխիդարեալ
դարձաւ
ի
տուն.
մինչեւ
յաժմս
իւրեան
պալատէն
փառթ
չի
տվին,
ինքն
ոչ
խնդրեցի,
բայց
եթէ
նոքա
տան
[յ]օժառ
է
առնելու:
Հրամանուցդ
գիրն
ընկալաւ
եւ
առաջի
իմ
ընդերձաւ
ասելով,
թէ
ես
նախնէ
գիտէի
որ
Հայր
Աբբան
այս
բանն
չէր
ընդուներ.
բայց
վասն
հաճելոյ
իմ
կրօնաւորաց
ես
եւս
ընդ
նոցայ
ձեռք
գրի
գրոյն:
…
Պատկերներն
պատրաստի
եմ,
այսինքն
սուրբ
Ովսէփայ
եւ
սուրբ
Պէնէտիքտօսի.
առաջին
եկողի
հետ
ուղարկեմ.
վերստին
խնդրեմ
հայրական
գթութեամբ
թողութիւն
անես
այսչափ
երկարելոյն:
Վրդանէս
եպիսկոպոսն
սիրով
եւ
յարգութեամբ
ողջոյն
մատուցանէ
հրամանուցդ.
վերջ
առնեմ
խնդրելով
զհայրական
օրհնութիւնն
գերյարգելութեան
ձերում,
որոյ
խոնարհագոյն
որդի
եւ
Ծառայ
[պատկերահան
]
Յոհաննէս
Ամի
տեառն
1742
սեպտեմբերի
7
[Հռովմ]
