Մէկ 
  
   քանի 
  
   քաղաքական 
  
   դէպքերու 
  
   քով` 
  
   նաեւ 
  
   հետաքրքրական 
  
   է 
  
   Մխիթար 
  
   Աբբահօր 
  
   Հռովմայ 
  
   մէջ 
  
   ո'ւր 
  
   բնակած 
  
   ըլլալու 
  
   մասին 
  
   յայտնուած 
  
   կարծիք 
  
   մը: 
 
       
  
   Գերապատիւ 
  
   եւ 
  
   ամենապայծառ 
  
   տեառն 
  
   Ստեփաննոսի 
  
   աբբայի 
  
   ողջոյն 
  
   խոնարհական 
 
       
  
   … 
  
   Ի 
  
   թունուզէ 
  
   պէյ 
  
   մի 
  
   տաճիկ 
  
   թէքիրտաղցի 
  
   հարուստ 
  
   յոյժ` 
  
   փախուցեալ 
  
   ի 
  
   սպանիայ 
  
   ի 
  
   բարկութենէ 
  
   փաշայի 
  
   տեղւոյն, 
  
   որ 
  
   կամէր 
  
   գլխատել 
  
   զնա 
  
   վասն 
  
   զրկանաց 
  
   արարելոց, 
  
   ընկալաւ 
  
   շնորհս 
  
   ի 
  
   թագաւորէն, 
  
   եւ 
  
   նորա 
  
   յանձնարարութեամբ 
  
   առաքեցաւ 
  
   ի 
  
   Նափօլի 
  
   մեծաւ 
  
   պատուով. 
  
   ընդ 
  
   որում 
  
   Խուպեարօղլու 
  
   Ստեփանն 
  
   բազում 
  
   անգամ 
  
   խօսեցաւ, 
  
   որպէս 
  
   պատմեաց 
  
   մեզ. 
  
   սա 
  
   կամէր 
  
   նախ 
  
   գալ 
  
   ի 
  
   Հռօմ. 
  
   աստի 
  
   ի 
  
   Վենետիկ. 
  
   ի 
  
   Վենետիկէ 
  
   ի 
  
   Վենայ. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Վենայէ 
  
   ի 
  
   Կոստանդնուպօլիս. 
  
   սակայն 
  
   նափօլիթանքն 
  
   չկամեցան, 
  
   այլ 
  
   գրեցին 
  
   ի 
  
   Ստամպօլ, 
  
   զի 
  
   ուղիղ 
  
   նաւաւ 
  
   յղեսցեն 
  
   զնա 
  
   անդր: 
  
   Դարձեալ 
  
   աստ 
  
   համբաւին 
  
   թէ 
  
   թագաւորն 
  
   տաճկաց 
  
   առաքեաց 
  
   վասն 
  
   երից 
  
   փաշայից 
  
   գլխատել 
  
   զնոսա. 
  
   երկուքն 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   փախեան 
  
   ի 
  
   կողմանս 
  
   Վենետիկեցւոց. 
  
   մինն 
  
   ապստամբեալ 
  
   ժողովեաց 
  
   զգլխով 
  
   իւրով 
  
   քսան 
  
   կամ 
  
   երեսուն 
  
   հազար 
  
   զօրս. 
  
   եւ 
  
   արձանանայ 
  
   նոքօք 
  
   հանդերձ 
  
   թագաւորին, 
  
   խնդրել 
  
   զվրէժ 
  
   քինուն 
  
   արդարութեան: 
  
   Զայս 
  
   լուր 
  
   նախ 
  
   ֆրէնկքն 
  
   ասացին, 
  
   սակայն 
  
   ես 
  
   ստեցի, 
  
   բայց 
  
   յետոյ 
  
   եկն 
  
   գիր 
  
   ի 
  
   Ստամպօլէ, 
  
   յորում 
  
   այս 
  
   պատմութիւն 
  
   ճառի, 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   գրեցի: 
  
   Տէր 
  
   Գէորգն… 
  
   գնաց 
  
   բնակեցաւ 
  
   ի 
  
   Փօնթէ 
  
   Սիսթօն… 
  
   սակայն 
  
   եւ 
  
   անդ 
  
   նեղի, 
  
   զի 
  
   ոչ 
  
   ունի 
  
   զդիւրութիւն 
  
   զոր 
  
   ունէր 
  
   ի 
  
   հայոց 
  
   ժամն, 
  
   այլ 
  
   եւ 
  
   պարտի 
  
   պահել 
  
   զկանոն 
  
   տեղւոյն, 
  
   մանաւանդ 
  
   յաւուրն 
  
   մի 
  
   ժամ 
  
   առնել 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   զմտածական, 
  
   քանզի 
  
   այս 
  
   է 
  
   տեղի 
  
   ինչ 
  
   հասարակաց 
  
   շինեալ 
  
   իբրեւ 
  
   զվանս, 
  
   ընդ 
  
   կառավարութեամբ 
  
   սփօլօդից 
  
   որք 
  
   են 
  
   փիարիսթայքն, 
  
   որ 
  
   մտեալ 
  
   իբրեւ 
  
   պանդուխք 
  
   բնակին 
  
   պարկեշտ 
  
   քահանայք, 
  
   ուր 
  
   եւ 
  
   կարծեմ 
  
   բնակիլ 
  
   Մխիթար 
  
   աբբային, 
  
   յորժամ 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   Հռօմ:
  
   … 
 
        
 
       
  
   Նուաստ 
  
   ծառայ 
  
   Հ. 
  
   Մկրտիչ 
  
   [Անանեանց] 
 
        
  
   1760 
  
   Հոկտ. 
  
   4 
  
   [Հռովմ]