Սառաֆեան
իր
երկար
լռութիւնը
կը
խզէ
ողջունիւ
նամակաւ
մը,
խօսելով
նաեւ
Պոլսոյ
Հայ
Պատրիարքարանի
շարժումներուն
եւ
նաեւ
իր
մասին:
Է.
Տեառն
Տեառն
Ստեփաննոսի
Սրբակրօն
Աբբայի
Հայոց`
Յարգումն
եւ
Ողջագուրումն
ընդ
Յիսուսաձիր
Ողջունի
եւ
Սիրոյ
ընծայեալ
մատուցանի
ի
Տէր
Մերթ
ընդ
մերթ
յընկալումի
իմ
զպատուական
աւանդն
երկնաձիր
Ողջունի
քոյքոյ
պայծառութեան`
ի
ձեռն
մտերիմ
միակրօն
հպատակելոց
քոյց,
նոյնն
համարեալ
լինիւր
յաչս
իմ
իբր
սիրայորդոր
ընծայ
իմն
բարեվայել
եւ
զուարթարար,
եւ
ի
վեր
քան
զոսկի
սոփերայ
եւ
քան
զտպազիօն
հնդկային,
ուստի
յաւերժ
շնորհապարտ
լինիլ
դատիմ
զքայղցրահամբոյր
եղբայրասիրութենէ
քումմէ
անհատականէ,
եւ
խնդրեմ
յԱնհատահոս
աբերէ
սիրոյն
առ
ի
յաւէտ
պրկեալ
պնտեալ
անլոյծ
եւ
անխզելի
պահել
զշաղկապն
իրերացս
սիրոյ:
Եւ
զզիարդն
բարեյաջող
կացութեան
Գերյարգելի
Պայծառութեան
ձերոյ ,
եւ
ընդ
հովանեաւ
ձերով
պարածածկեալ
մաքրակրօն
եղբարց
միաբանից`
լսեմք
միշտ
ի
քոյայնոց
առժամայս
աստանոր
նշտեհացեալ
երջանկափառիցն,
որոյ
վասն
զուարճացեալ
բերկրիմք
հոգւով
չափ
եւս
քան
զեւս.
բայց
medispiace.
զի
Հայր
Մկրտիզ
Պետ`
սիրազունն
իմ
այսր
առ
ի
արգահատել
զառանձնականութիւնն
իմ
ճոխաբանութեամբ
իւրով,
բայց
վշտագնիմ
յոյժ,
զի
որպէս
ոգինն
յոգունք,
թէ
նա
ինքն
իցէ
առիթ`
ցարդեւս
յամեցման
եւ
կատարունակման
երկրորդ
հատորի
բառարանին,
եւ
հաւատամ
այնպէսն
լինիլ,
զի
ի
մանկական
տիոց
հետէ
մինչեւ
ցայժմ
խիստ
շատ
հաշարի
է,
որ
ի
փորձոց
գիտեմ
եւ
կամի
թէ
յամենայնուրեք
զիւր
հաշարի
լինելոյն
նշմարանքն
ներապաւորէ:
Իսկ
եթէ
արդէն
լեալ
իցէ
դարձ
նորա
բարեաւ
ի
սուրբ
մենաստունդ,
ազդ
արասջիր
նմա,
թէ
կաթոգինն
քո
Սարգիս
վրդ.
կարօտանօք
Ողջունէ
զքեզ,
եւ
բաղձահարի
իսկ`
միւսանգամ
տեսանել
զքեզ,
ուր
եւ
կամիցի
նոյն
ինքն
Ամենայն
յուրեքն,
եթէ
հաճելի
իցէ
ինքեան:
Եւ
զզիարդն
պատրիարքականի
փոփոխման
տեղւոյս,
եւ
զիմ
խղճալւոյ
ճողոպրիլն
յայնմանէ
շնորհիւ
Տեառն.
թէեւ
հրաւիրումն
յորդորումն
եւ
հրապուրումն
իցէր
չափազանցօրէն,
եւս
զմահուանէ
Պայտեան
Յակոբկանն,
եւ
զյաջորդելոյ
նմա
Գրիգոր
վրդպ.
ի
ուրումն`
ըստ
իմ
վարակման
ցարդ
եւս
գրեալք
են
Պայծառութեան
քո
լիարլիր,
ուստի
ոչ
է
ճահ
երկրորդաբանելն
վերստին.
բայց
սոյնս
լինիցի
մեծութեան
քում
արդեան
novitaa.
զի
Աբրահամ
պետ
առաջնորդ
զմիւռնոյ`
աշխարհածուփ,
որ
եւ
էր
Սեռականագոյնն
ի
հակառակորդս,
մեծաւ
հրաշափառութեամբ`
Հաթտի
հիւմայիւնով.
եւ
գրես
թէ`
հաւանութեամբ
իսկ
երկաքանչիւր
կողմանց
բոլոր
ազգի
մերոյ`
աքսորեցեալ
եղեւ
ի
բուն
իսկ
գաւառ
իւր
յԱստապատ,
որոյ
նաեւ
տուտն
քարշեաց
եւ
քարշէ
տակաւին
ընդ
իւր
հետեւաբար
զինքնանման
զեղծագործս
ոմանս,
այլ
ի
Տեառնէ
եղեւ
այս,
եւ
է
սքանչելի
յաչս
մեր.
քանզի
Սրբազան
Քահանայապետն
Ղեւոնդիոս
արագ ,
եւ
լաւ
ի
լու
պատժեաց
զնոսա
սքանչելապէս:
Եւ
էֆիմէրտ
գրեանքն
իմ
հասին
առ
իս,
թուով
195.
եւ
զծախսն
վճարեցի
Հայր
Զաքարիա
սիրելւոյն
մեր
ղռուշ
45,
փրյ.
15:
Եւ
յոյժ
յոյժ
շնորհակալ
եմ
զՁէնջ`
վասն
ոչ
անխայելոյ
վասն
իմ
զաշխատանս
ձեր.
բայց
զկէսն
շնորհակալութեան
իմոյ
պահեալ
ունիմ
առ
իս
առ
ի
վերահատուցեալ
Տեառնդ`
մինչ
ի
Թէսկէրէոջ
նշանագրեցեալ
գրեանքն
հասին
առ
իս:
Հանուրց
մաքրափայլ
կրօնաւոր
եղբարց
կրօնաստանիդ
Սրբոյ`
ի
մեծամեծաց
մինչեւ
ցփոքունս,
ո'ւրոյն
ուրոյն
Ողջոյն
եւ
Օրհնութիւն
ընծայեմ
ըստ
պատուոյ
եւ
ոչ
ըստ
արժանաւորութեան
ի
Քրիստոս
Յիսուս,
եւ
Սրբազան
աղօթից
նոցին
ծարաւեցե[ա]լ
կարօտիմ
իսպառ,
եւ
մնամ
յաւէտ
կաթոգնեալ
եւ
սրտակաթ
ի
սէր
տեսութեան
ձերոյ.
Որ
եւ
եմ
իսկ
Նուաստագոյն
Ծառայ
Տեառն
Սարգիս
վպդ.
եւ
այլն:
Ի
Սուրբ
Լուսաւորչի
Եկեղեցին
որ
ի
Կոստանդնուպօլիս ,
1764
հոկտ.
8
Տեառն
Հայր
Մատթէոս,
եւ
Տեառն
Հայր
Վրդանէս
Արհիապանծ
Վարդապետաց`
սերտ
Սիրով
Ողջոյն
եւ
յարգումն
ընծայեմ
ի
Քրիստոս
Յիսուս:
