Կարեւոր 
  
   տեղեկագրութիւն 
  
   մ'է` 
  
   Անտոնեան 
  
   Միաբանութեան 
  
   այս 
  
   թուականիս 
  
   մէջ 
  
   անցուցած 
  
   կեանքին 
  
   շուրջ: 
 
       
  
   Գերապատիւ 
  
   աբբահօր 
  
   մերում 
  
   տեառն 
  
   տեառն 
  
   Ստեփաննոս 
  
   րաբունապետի 
  
   համբուրիւ 
  
   աջոյն 
  
   ողջոյն 
  
   ի 
  
   Քրիստոս 
 
       
  
   Յաւուրս 
  
   յայսոսիկ 
  
   եկին 
  
   երկու 
  
   կրօնաւոր 
  
   քահանայք 
  
   ի 
  
   լեռնէն 
  
   Լիբանանու, 
  
   անուն 
  
   մեծին 
  
   Անդրէաս, 
  
   եւ 
  
   անուն 
  
   միւսոյն 
  
   Մատթէոս. 
  
   սոքա 
  
   եկեալ 
  
   ի 
  
   Պասրա 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   6 
  
   գնացեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   Կուռնելիոս 
  
   եպիսկոպոս: 
  
   Իսկ 
  
   նորա 
  
   ազդ 
  
   արարեալ 
  
   Ստեփան 
  
   աղային 
  
   ասէ. 
  
   ես 
  
   չունիմ 
  
   սոցա 
  
   տեղի, 
  
   ուր 
  
   դիցուք 
  
   զնոսա. 
  
   եթէ 
  
   կամիս` 
  
   իջցեն 
  
   ի 
  
   տան 
  
   քում 
  
   առ 
  
   վարդապետին: 
  
   Եւ 
  
   նորա 
  
   առաքեալ 
  
   զորդի 
  
   իւր 
  
   զաղայ 
  
   Պետրոսն 
  
   առ 
  
   եպիսկոպոսն` 
  
   ասէ. 
  
   նախ 
  
   հարցուք 
  
   զվարդապետն. 
  
   եթէ 
  
   հաճոյ 
  
   իցէ 
  
   նմա, 
  
   գնասցեն 
  
   անդ: 
  
   Եւ 
  
   աղայ 
  
   Պետրոսն 
  
   (որ 
  
   է 
  
   ամաց 
  
   չորեքտասանից 
  
   ) 
  
   առանց 
  
   ծանուցանելոյ 
  
   ինչ` 
  
   առեալ 
  
   զնոսա 
  
   ի 
  
   տուն 
  
   իմ: 
  
   Եւ 
  
   ես 
  
   բազում 
  
   մարդասիրութեամբ 
  
   զնոսա, 
  
   եւ 
  
   հանգուցի 
  
   զնոսա` 
  
   հոգացեալ 
  
   զամենայն 
  
   պիտոյս 
  
   նոցա. 
  
   եւ 
  
   որ 
  
   ինչ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   ձեռին 
  
   իմում 
  
   արարի 
  
   նոցա 
  
   եւ 
  
   առնեմ 
  
   ճշմարիտ 
  
   եւ 
  
   անկեղծ 
  
   սիրով. 
  
   եւ 
  
   ետու 
  
   եւս 
  
   նոցա 
  
   զտասն 
  
   պատարագիս…: 
  
   Ծանուցին 
  
   ինձ 
  
   զվախճան 
  
   գալստեան 
  
   իւրեանց. 
  
   այսինքն 
  
   է 
  
   ժողովել 
  
   զդրամս 
  
   ի 
  
   պէտս 
  
   վանաց 
  
   իւրեանց, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   վճարումն 
  
   պարտուց 
  
   իւրեանց: 
  
   Հինգ 
  
   ամօք 
  
   յառաջ 
  
   (ասաց 
  
   Հ. 
  
   Անդրէասն 
  
   ) 
  
   ես, 
  
   եւ 
  
   հայր 
  
   Աբրահամն 
  
   առաքեցաք 
  
   ի 
  
   մեծաւորաց 
  
   մերոց 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   կաթուղիկոսէն 
  
   յայս 
  
   վախճան, 
  
   հայր 
  
   Աբրահամն 
  
   գնացեալ 
  
   ի 
  
   Հնդկաստան 
  
   եւ 
  
   ես 
  
   յայլ 
  
   կողմանս. 
  
   եւ 
  
   յետոյ 
  
   առեալ 
  
   ընդ 
  
   իս 
  
   զհայր 
  
   Մատթէոսն 
  
   եկի 
  
   ի 
  
   Պաղտատ. 
  
   եւ 
  
   անտի 
  
   ի 
  
   Սպահան, 
  
   ի 
  
   Սպահանաւ 
  
   ի 
  
   Շիրաս, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Շիրասու 
  
   աստ: 
  
   Զայս 
  
   ասացեալ 
  
   եցոյց 
  
   ինձ 
  
   զգիրսն 
  
   վկայականս. 
  
   մինն 
  
   ի 
  
   մեծաւորէն 
  
   Հռօմայ, 
  
   երկրորդն 
  
   ի 
  
   մեծաւորէն 
  
   Լիբանանու 
  
   (յորս 
  
   գրի, 
  
   թէ 
  
   վասն 
  
   շինելոյ 
  
   մեր 
  
   զվնաս 
  
   ի 
  
   Հռօմ` 
  
   անկաք 
  
   ընդ 
  
   մեծամեծ 
  
   պարտիւք,
  
   եւ 
  
   դարձեալ 
  
   գրի, 
  
   թէ 
  
   վասն 
  
   աղքատութեան 
  
   մերոյ` 
  
   ոչ 
  
   է 
  
   մեզ 
  
   հնար 
  
   պարապիլ 
  
   յիմաստութիւնս, 
  
   վասն 
  
   որոյ 
  
   խնդրեմք 
  
   յաստուածասիրացդ 
  
   ողորմիլ 
  
   մեզ 
  
   են: 
  
   Երրորդն 
  
   գիր 
  
   օրհնութեան 
  
   ի 
  
   կաթուղիկոսէն… 
  
   եւ 
  
   չորրորդն 
  
   է 
  
   յընդհանրական 
  
   քննչէ 
  
   առաքելոյ 
  
   ի 
  
   պապէն 
  
   ի 
  
   Լիբանան 
  
   հինգ 
  
   ամօք 
  
   յառաջ 
  
   վասն 
  
   միաբանելոյ 
  
   զերկու 
  
   ուղղափառ 
  
   կաթուղիկէ 
  
   եպիսկոպսունս 
  
   հոռօմոց` 
  
   որ 
  
   ի 
  
   Լիբանան, 
  
   (իբր 
  
   զի 
  
   յընտրելն 
  
   զկաթուղիկոս 
  
   հոռոմոց 
  
   ոմանք 
  
   միումն 
  
   հաւանեալ, 
  
   եւ 
  
   ոմանք 
  
   այլումն` 
  
   բաժանեալ 
  
   է 
  
   կաթուղիկոսութիւն 
  
   նոցա, 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   այսորիկ 
  
   առաքեալ 
  
   է 
  
   պապն 
  
   զքննիչ 
  
   յորոշել 
  
   գիրսն 
  
   ): 
  
   Սա 
  
   գնացեալ 
  
   ի 
  
   Լիբանան 
  
   պատահի 
  
   հայ 
  
   կրօնաւորացն, 
  
   եւ 
  
   տեսեալ 
  
   անդ 
  
   զմանկունս 
  
   ոմանս 
  
   յուսումն 
  
   պարապեալ, 
  
   հարցանէ 
  
   նոցա, 
  
   թէ 
  
   ուստի` 
  
   է 
  
   ապրուստն 
  
   ձեր… 
  
   եւ 
  
   նոքա 
  
   ասեն, 
  
   ոչ 
  
   ուստէք. 
  
   բայց 
  
   եթէ 
  
   ի 
  
   լերանց 
  
   անտի, 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   սակաւ 
  
   յոյժ` 
  
   մինչ 
  
   ոչ 
  
   կարել 
  
   լիով 
  
   յուսումն 
  
   պարապիլ: 
  
   Եւ 
  
   իորա 
  
   խորհուրդ 
  
   տուեաք, 
  
   ասէ, 
  
   առաքեսջիք 
  
   զոմանս 
  
   յայլեւայլ 
  
   կողմանս 
  
   աշխարհիս, 
  
   որպէս 
  
   մառոնիքն 
  
   առնենէ. 
  
   եւ 
  
   յուսամ 
  
   թէ 
  
   բազում 
  
   ինչ 
  
   կարէք 
  
   ժողովել 
  
   ի 
  
   պիտոյս 
  
   կարօտութեան 
  
   ձերոյ 
  
   ի 
  
   դիւրութիւն 
  
   ուսման: 
  
   Յայսմանէ 
  
   յորդորեալ 
  
   նոցա 
  
   առաքեալ 
  
   են 
  
   զհայրն 
  
   Աբրահամ 
  
   ի 
  
   Հնդկաստան, 
  
   եւ 
  
   զհայրն 
  
   Անդրէաս 
  
   յայլ 
  
   կողմանս, 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   յայս 
  
   կողմանս 
  
   եւս 
  
   ընդ 
  
   հ. 
  
   Մատթէոսին: 
  
   Զայսոսիկ 
  
   լուեալ 
  
   իմ 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   եւս 
  
   եւս 
  
   գովեալ 
  
   զյոժարութիւն 
  
   նոցին, 
  
   ուրախացաւ 
  
   ընդ 
  
   նոսա, 
  
   եւ 
  
   խոստացայ 
  
   եւս 
  
   ձեռնտու 
  
   լինիլ 
  
   նոցա 
  
   որչափ 
  
   հնար 
  
   է 
  
   ինձ. 
  
   եւ 
  
   ամենայն 
  
   սիրով 
  
   ծառայել 
  
   յօժարութեան 
  
   նոցին… 
 
       
  
   Յամի 
  
   տեառն 
  
   1770 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   8 
  
   ի 
  
   Պասրա 
 
       
  
   Նուաստ 
  
   ծառայ 
  
   Հ. 
  
   Միքայէլ 
  
   Չամչեանց, 
  
   վարդապետ