Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Այս թուղթը կու տայ` իբրեւ յաւելուած հակիրճ ծանօթութիւններ նախընթաց մէկ երկու կարեւորագոյն վաւերագիրներու մասին:
       Գերյարգելւոյ Աբբայ Հօրդ մերոյ տեառն տեառն Ստեփաննոսի Վարդապետի
       մինչեւ ցարդ ղզլար աղասուն եւ Սուլէյմանին սատակեցելոց ցնցիւղք չարութեան եւ վնասու ոչ պակասին, զի մերթ ի համախոհից եւ արբանեկացն նոցին, ի ձեռս անկանին, ոմանք սպաննին եւ ոմանք չարչարին, եւ նոքա զորս կամին մատնեն, թէ այս ինչ մարդոյ այն ինչ գոյ, եւ այն ինչ մարդոյ այն ինչ. եւ այսպէս յամէն օր ի ղույումճընէրուն այս ինչ մարդ եւ այն ինչ մարդ վերցնեն առ ի քննել , եւ այսպէս ամենեքեան սրտադող են:
       Եաղուպին եղբայրն որ իբրու երկու ամիս էր, որ ի քննութեան եւ ի տանջանս էր, յաւուրս յայսոսիկ թող տուեալ, բայց խելացնորեալ է ասեն, թէ ի Թէքիրտաղ տարին, եւ ոմանք թէ ի յաքսորս ուղարկեցին: Յիզմիրու ահագին սահակ Վ. եկն աստ: Ի Պռուսայու աքսորեալքն Յակոբ աղան եւ հաճի Պետրոսն յաւուրս յայսոսիկ իթլախ եղեալ ասեն:
      
       Յամի տեառն 1752. ին ի սեպտեմբերի 17-ին չուէ առ վէնայով [Կ . Պոլիս]
       Նուաստ ծառայ Հ . Միքայէլ Վ.