Հ. 
  
   Յ. 
  
   Յամչեան 
  
   կը 
  
   տեղեկագրէ 
  
   Գումգաբուի 
  
   հայոց 
  
   Ս. 
  
   Աստուածածին 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   հասած 
  
   փորձանքը` 
  
   հանրածանօթ 
  
   բռնութեանց 
  
   հետեւանօք: 
 
       
  
   Գերամեծար 
  
   գերյարգելի 
  
   Աբբայ 
  
   հօր 
  
   մերոյ 
  
   եւ 
  
   րաբունապետի 
  
   տեառն 
  
   տեառն 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետի 
  
   ողջոյն 
 
       
  
   … 
  
   Յուլիսի 
  
   29 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   թագաւորին 
  
   փլուցին 
  
   զառանց 
  
   հրամանի 
  
   շինեալսն 
  
   յեկեղեցւոջ 
  
   սուրբ 
  
   աստուածածնին, 
  
   որ 
  
   ի 
  
   ղումղափուն: 
  
   Քանզի 
  
   ոմանք 
  
   տաճիկք 
  
   ետուն 
  
   արզուհալ 
  
   թէ 
  
   հայք 
  
   շինեալ 
  
   են 
  
   զնոր 
  
   ինչ 
  
   յեկեղեցւոջ, 
  
   եւ 
  
   յանկարծակի 
  
   եկն 
  
   Ստամպօլ 
  
   էֆէնտիսին 
  
   ալայով 
  
   յեկեղեցին, 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   դատախազքն. 
  
   եւ 
  
   չգտեալ 
  
   ինչ 
  
   ասէ. 
  
   Ի 
  
   վաղիւն 
  
   եկից 
  
   եւ 
  
   քննեցից: 
  
   Ապա 
  
   գան 
  
   եւ 
  
   քննեն 
  
   ըստ 
  
   հին 
  
   հեօճէթին, 
  
   եւ 
  
   գտանեն 
  
   զի 
  
   առաջի 
  
   խորանի 
  
   ուրուք 
  
   փոխեալ 
  
   զտախտակսն 
  
   եւ 
  
   շինեալ 
  
   են 
  
   քարեղէն: 
  
   Եւ 
  
   դարձեալ 
  
   զաշխանայն 
  
   եւ 
  
   զմի 
  
   ստայ 
  
   եւս 
  
   աւելի 
  
   քան 
  
   զչափն 
  
   շինեալ 
  
   (անշահք 
  
   ինչ 
  
   ), 
  
   եւ 
  
   ապա 
  
   եղեւ 
  
   ֆէրման 
  
   զի 
  
   զշինեալսն 
  
   արտաքոյ 
  
   հէօճէթին 
  
   փլուսցեն: 
  
   Եւ 
  
   ապա 
  
   փլուցին 
  
   փութով 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   29: 
  
   Եւ 
  
   ուր 
  
   ուրեք 
  
   վնասեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   փլուցանելն, 
  
   զվնասն 
  
   նորոգեցին. 
  
   (բայց 
  
   ոմանք 
  
   հռչակեցին 
  
   սուտ, 
  
   թէ 
  
   զփլուցեալսն 
  
   նորոգ 
  
   շինեալ 
  
   են 
  
   ): 
  
   Զպատճառն 
  
   բազումք 
  
   բազում 
  
   ինչ 
  
   ասեն. 
  
   բայց 
  
   ստուգագոյնն 
  
   այս 
  
   է. 
  
   քանզի 
  
   ի 
  
   Ստամպօլ 
  
   մերձ 
  
   այնր 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   բնակի 
  
   ոմն 
  
   տաճիկ 
  
   անուն 
  
   նորա 
  
   ահմէտ 
  
   պէյ` 
  
   եղբայր 
  
   Նուրի 
  
   պէյին: 
  
   Սա 
  
   ունէր 
  
   պարտք 
  
   աւելի 
  
   քան 
  
   զ 
  
   800 
  
   ղռուշս 
  
   ումեմն 
  
   սառաֆի: 
  
   Եւ 
  
   ի 
  
   ստիպել 
  
   սառաֆին, 
  
   Ահմէտ 
  
   պէյն 
  
   խնդրեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   պատրիարգէն 
  
   զ 
  
   800 
  
   ղռուշ, 
  
   զի 
  
   ունիմ 
  
   զմեծ 
  
   պիտոյս , 
  
   ասէ: 
  
   Իսկ 
  
   պատրիարգն 
  
   (ի 
  
   յազատիլ 
  
   ի 
  
   ձեռաց 
  
   նորա 
  
   ) 
  
   առաքէ 
  
   զոմանս 
  
   առ 
  
   Նուրի 
  
   պէյն 
  
   եղբայրն 
  
   ահմէտ 
  
   պէյին. 
  
   եւ 
  
   ասեն. 
  
   եղբայր 
  
   քո 
  
   խնդրէ 
  
   ի 
  
   մէնջ 
  
   զդրամս, 
  
   բայց 
  
   եկեղեցին 
  
   մեր 
  
   աղքատ 
  
   է, 
  
   եւ 
  
   պատրիարգն 
  
   ոչ 
  
   կարէ 
  
   տալ 
  
   ինքնին 
  
   մինչեւ 
  
   ո'չ 
  
   իմասցին 
  
   ԽԾ 
  
   անձինք, 
  
   եւ 
  
   դարձեալ, 
  
   պարտ 
  
   է 
  
   մեզ` 
  
   թապախ 
  
   տալ 
  
   շրջել 
  
   յեկեղեցւոջ 
  
   մինչեւ 
  
   իմանալ 
  
   ժողովրդոց 
  
   ամենեցուն 
  
   թէ 
  
   ժողովեն 
  
   դրամս 
  
   վասն 
  
   Ահմէտ 
  
   պէյին. 
  
   եթէ 
  
   այսմ 
  
   իրի 
  
   հաւանիք, 
  
   արասցուք: 
  
   Պատասխանէ 
  
   Նուրի 
  
   պէյն . 
  
   երթա'յք, 
  
   անհո'գ 
  
   կացէ'ք, 
  
   ես 
  
   հոգամ: 
  
   Ապաքէն 
  
   առաքէ 
  
   առ 
  
   եղբայր 
  
   իւր 
  
   սաստիւք, 
  
   թէ 
  
   ո՞չ 
  
   ամաչես, 
  
   եւն: 
  
   Ապա 
  
   ահմէտն 
  
   պէյն 
  
   առաքէ 
  
   լուր 
  
   առ 
  
   պատրիարգն 
  
   թէ` 
  
   օսսուն 
  
   կեավուռ 
  
   են. 
  
   տես 
  
   թէ 
  
   ես 
  
   զի՞նչ 
  
   արարից 
  
   քեզ 
  
   եւ 
  
   եկեղեցւոյդ, 
  
   եւն: 
  
   Ապա 
  
   սակաւ 
  
   սակաւ 
  
   խօսելով 
  
   մի 
  
   մի 
  
   ընդ 
  
   տաճկաց, 
  
   թէ 
  
   զի՞նչ 
  
   է 
  
   այս, 
  
   զի 
  
   հայք 
  
   շինեն 
  
   նոր 
  
   իրս 
  
   յեկեղեցւոջ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   ոք 
  
   խօսի, 
  
   եւ 
  
   այս 
  
   է 
  
   ընդդէմ 
  
   հաւատոյ 
  
   մերոյ, 
  
   եւն , 
  
   մինչեւ 
  
   գրգռել 
  
   զբազումս 
  
   եւ 
  
   տալ 
  
   արզուհալս 
  
   եւ 
  
   փլուցանել 
  
   զայնս: 
  
   Դատախազք 
  
   հարիւրաւորք: 
  
   Եւ 
  
   փլուցին 
  
   զխորանն 
  
   որ 
  
   ի 
  
   կողմն 
  
   պարտիզին, 
  
   զաշխանան 
  
   ուր 
  
   զմատաղն 
  
   եփեն 
  
   եւ 
  
   զմաղազայ 
  
   մի: 
  
   Այժմ 
  
   լռութիւն 
  
   է, 
  
   զկատարածն 
  
   տեսցուք… 
  
   Ժանտացաւն 
  
   սկսաւ 
  
   բորբոքել 
  
   օրըստ 
  
   օրէ…: 
 
        
 
        
  
   1767 
  
   Օգոստ.
  
   ի 
  
   1 
  
   [Կ . 
  
   Պոլիս] 
 
       
  
   Ն. 
  
   Ծ. 
  
   Հ. 
  
   Յակոբոս 
  
   Վ. 
  
   Չամ . 
  
   Մխիթարեան