Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Դարձեալ յոյժ շահեկան տեղեկութիւններ Տէր Կոմիտաս վկայի փառաւորութեան մասին, ուր կը փայլի միանգամայն Միաբանութեանս կողմանէ ի սկզբանէ եղած ամենամեծ յարգանքը: Վաւերագիրս կը յիշատակէ նաեւ Եր. Վկային տապանագրին յօրինողի որոշ անունը . Մկրտիչ Անանեանց): Կը հաղորդուի նաեւ Երանելւոյն գերեզմանին վրայ արդարօրէն պատուհասեալի մը ծանր դէպքը:
       Գերապատիւ Գերյարգութեանդ ողջոյն խոնարհական 1722 ի մայիսի 18
       Յայսոսիկ աւուրս ընդ Յովսէփ աղային Փափազօղլուէնց, որք սաստիկ բարեկամք են Գերյարգութեանդ, եւ միաբանութեան մերոյ, եւ ինձ, եւ երախտաւորք յոյժ, չոքայ յուխտ գերեզմանի երիցս երանեալ տէր Կոմիտասին. եւ վասն միաբանութեան մերոյ` ետու օրհնել զգերեզման նորա տասն քահանայիւք…: Եւ յետ օրհնութեանն, ի գուճս անկեալ առ գերեզմանաւ նորա, աղօթս հոգեհառաչս վասն միաբանութեան մերոյ, եւ վասն իմ եւ վասն երախտաւորաց մերոց մատուցի առաջի նորա: Եւ յետոյ ապա զՀայր Մկրտչեան գեղեցկահիւս ոտանաւորս գերեզմանի նորա ընթերցայ. եւ ուրեք ուրեք ի մեկնելն իմ զբանս նորա, քահանայն գերեզմանականք որք առընթեր իմ կային, ծանեան զվարի բան լինելս: Եւ իբրեւ տեսի, զի ի միոյ յանկ[ե]անց գերեզմանի նորա հատուածս ինչ հատեալ էր, հարցի զքահանայ մի գերեզմանական, եւ ասեմ, ո՞ զայն արար. եւ նա ասէ. մանուկ ոմն մահմետական: Բայց ես յայլոց լուայ. զի քահանայ ոմն յիւրայնոցն զայն արարեալ էր. եւ ի լուալիսն ի հոգալ զպէտս որովայնին, ի գարշելիսն անդ` չարաչար պատժեալ, մահազրաւ լեալ է: աստ բարեկամք մեր լուեալ պատմեն մեզ, թէ ի Հռօմայու խնդրեալ են ի ձէիջ, իբրեւ ի ճշմարիտ վկայից` զվարս տէր Կոմիտասին. եւ ուրախանան ընդ փառաւորութիւնս մեր, եւ ընդ այնպիսի վարկմունս նոցա ի վերայ մեր, զայսպիսեաց եւ մեզ հարցանեն իբրեւ զճշմարիտ գիտօղս…:
      
       Նուաստ ծառայ Հայր Դանիէլ վրդպտ. [Տէր Գրիգորեան ]
       [Կ . Պոլիս]