Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Կը հրատարակենք հետեւեալ նամակը` ինքն իր մէջ նորութիւն մը պարունակելու համար յանձին Մեծ Սեբաստացւոյն:
       Գերայարգեցելոյ Տեառն Տեառն հօր մերում Աբբայի
       Յայտ լիցի ի դեկտեմբերի Զ-ին Ա բօդալից եւ խաւարամած լուր իմն լուայ որ բոլորովին անձամբս յուշաթափեալ անկայ ի գետնի, ծաւալեալ աստեւանդ իբրեւ զխելաթափ, մինչ զի հազիւ յետ ժամ եւ կիսոյ ջուր սրսկեալ յերեսս իմ խելաբերեցայ որպէս զանասու իմն. եւ այնպէս որ նորագոյն հիւանդութենէ ելեալ էի զտկարութիւնս դարձ եկեալ պատեաց զիս, եւ ոչ գիտեմն զվերջն թէ որպէս դիպելոց է վասն իմ, մինչեւ տէր տացէ զի լուեալ զառողջութենէ Աբբահօրն մերոյ քաղցրագունեղի, դարձցի սուգ իմ ի յորախութիւն: Այսպէս եղեւ դիպուածքն, զի ի գՌայօվայու Բարդուղիմէոս վարդապետն ի Սիպին հանդիպեալ Ա ճիզվիդ պատրի, ասացեալ լինի իւրն թէ լուայ յումեմնէ կարգաւորէ, որ Վէնէտիկ եղեալ սուրբ Ղազարու վանքին Աբբահայրն առ Աստուած փոխեցեալ է: Եւ լուեալ զայս ի նմանէ Բարդողիմէոս Վ. ն գրեալ էր աստ եղեալ Մ. Վ. ին Խնկանոսեանին. եւ նա բերեալ զգիրն ընթերցաւ առաջի իմ. վասն որոյ վերոյգրեալ պատահումն հանդիպեցաւ ինձ. վասն որոյ աստուծոյ սիրոյն եւ Քրիստոսի արեան գնոջն փութասջի[ր ] գրել Ա մատգիր թէ այս լուրս արդեօ՞ք որպիսի իցէ, զի բաւական է ինձ ցաւն իմ որ կրեցի, լինի թէ ձեր սուրբ աղօթիւքն մի վնասիցիմ տկարութեամբս:
      
       Պատրաստական ծառայ Հ. Մ[անուէլ ] Աբեղայ
      
       Յամի Փրկչին 1735 դեկտեմբերի 8