Վախճանեալ
Պատրիարգն
է
Բաղիշեցի
Յովհաննէս
Կոլոտ:
Ասոր
մահուան
եւ
ապա
յաջորդին
գահակալութեան
մասին
Չամչեան
եւս
ճիշդ
նոյն
կերպով
ա'յսպէս
կ՚արտայայտուի.
«Ի
յաջորդ
ամն
անդ
(1741)
եհաս
վախճան
կենաց
Յ
ովհաննու
պատրիարգին
յամսեանն
փետրվարի.
եւ
մեռաւ
զգաստութեամբ
եւ
բարի
մահուամբ.
եւ
թաղեցաւ
առ
դրան
եկեղեցւոյ
Լ
ուսաւորչին.
եւ
ի
նմին
իսկ
աւուր
զգեցաւ
Յ
ակոբ
Նալեան
յարքունի
դրան
զգեստ
Պատուոյ
իշխանութեանն,
եւ
նստաւ
հանդիսիւ
յաթոռ
պատրիարգութեան»:
Մեր
վաւերագիրը
կը
յաւելու
նաեւ
իբր
մանրամասնութիւն
վերոյիշեալ
դէպքին`
հետաքրքական
կարգադրութիւն
մը
եւ
անոր
մէկ
հետեւանքը:
Գերյարգեցելոյ
տեառն
տեառն
Մխիթարայ
Աբբայի
Հօր
մերոյ
…Պատրիարգ
Կոստանդինուպօլսոյ
Յօհաննէս
վարդապետն
ի
փետրվարի
ամիսն
անդրափոխեցաւ
աստի
կենաց
ի
ժամն
լուսաւորչաց
եւ
անդ
թաղեցաւ.
եւ
ի
տեղի
իւր
եդ
պատրիարգ
Նալօղլու
Յակօբ
վարդապետն:
Արդ`
յորում
աւուր
վա[խ]ճանեցաւ
պատրիարգն,
եւ
նոյնում
աւուր
հագաւ
զկապայ
ի
դրանէ.
եւ
յօրէ
յայնմանէ
հրամայեցաւ
ամենից
եկեղեցեաց
մինչեւ
ի
քառասուն
օր
բաց
պատարագ
առնել
վասն
հոգւոյ
պատրիարգին:
Բայց
ի
Սուլումանաստր
Պասմաճը
օղլու
կոչեցեալ
դժոխաբերանն`
ասելով
օրինազանցութիւն
բաց
պատարագ
կատարելն
ի
քառասնորդական
պահոց,
գոց
պատարագ
արարեալ
է.
եւ
ի
միւսում
աւուր
կոչեցեալ
ի
նոր
պատրիարգէն
առընթերն,
զբազում
նախատինս
ընկալեալ
է
ի
նմանէ .
նաեւ
արգիլեալ
զնա
յաւիտեան
յեկեղ[եց]ին
ո'չ
զծանուցումն
առնել
եւ
ոչ
զքարոզ
տալ.
եւ
եղբօր
նորա
տէր
Մարտիրոսին
շնորհեալ
զմի
փիլոն
նախագահ
արարեալ
է
զնա:
Մարտի
9
փիղ
անցուցին
ի
Ուսկուտարու
ի
Պէշիկտաշ,
զորս
բերեալ
եղեւ
դեսպանն
կարմիր
գլխոյն.
եւ
ինքն
դեսպանն
տակաւին
է
Ուսկուտար.
եւ
մուշտակի
դեսպանն
ի
Մաքրգեղն
է…
Գերափայլութեան
ձերում
Նուաստագունեղ
ծառայ
Ս.
տ.
ս.
Հայր
Պօղոս
Վարդապետ
Յամի
տեառն
1741
եւ
մարտի
10
[Կ .
Պոլիս]