Քրիստոսի
Ծննդեան
առթիւ
Մխիթարայ
շնորհաւորագոյն
պատասխան
մ'է
հետեւեալը,
որ
միանգամայն
կը
ցոլացնէ
Կիլիկիոյ
մեր
Առաջին
Դիտապատեին
տածած
յարգանքն
ու
սէրը
առ
մեր
Եր.
Հիմնադիրը:
Ամենայարգելի
եւ
ամենգովելի
եղբօրդ
իմոյ
Մխիթար
Աբբայհայր
աստուածաբան
վարդապետդ
Ողջուն
Առաջին
եւ
երկրորդ
եհաս
առ
իս
գիր,
բայց
ի
տկարութեան
եւ
ի
սպաղանաց
ոչ
կարացի
գրել.
ներեա
վասն
Յիսուսի.
իսկ
վասն
աւետեաց
մեծի
ծնընդեան
Էմանուէլի,
յոյժ
շնորհակալ
եմ:
Խնդրեմ
Յիսուսէ
որ
ծնաւ
ի
սուրբ
Կուսէ,
միշտ
ծնցի
ի
մաքրագոյն
սրտի
քոյ
եւ
քոյայնոցն:
Իսկ
ի
մտանել
նոր
տարոյն,
պէսպէս
պահպանիչ
եւ
գործադրիչ
նոր
շնորհօք
զարդարեսցէ
միշտ
առ
միշտ
ամէն:
Բազում
բանք
գոն
խօսիլ
ընդ
Վերապատուելի
եղբայրութեանդ
քում,
կրկին
ոչ
յունիմ
ժամանակ.
եթէ
կամի
աստուած
բերան
առ
բերան
խօսիլ,
յայնժամ
լնանի
փափաք
եւ
իղձ
սրտիս:
Խնչրեմ
զի
ծանուսցես
Երէմիեա
վարդապետին
շուտով
յղեսցէ
իւր
եղբօր
որդին,
եթէ
հաճի
ինքն
բերցէ.
զի
յետ
իմոյ
ելանելոյ
ոչ
կարէ
մտանել
մանուկն
ի
Դպրատուն,
իսկ
յաժմ
աստուծով
աներկբայ
մտանէ.
վաղեմի
սիր[ել]ին
իմ
պարոն
Յովանէսն,
Աղաչայ
Պետրոսն,
համեստ
ընկ[եր]աւն
ի
նիբօթիւն,
եւ
եւս
մերայինք
զսուրբ
աջդ
համբուրեն:
Վերջեմ
զբանս
ժտելով
յատուկ
յիշել
զտառապեալս
ի
սուրբ
յաղօթս
որպէս
զմի
ի
թշնամեաց.
ողջ
լեր
ի
փարծանս
սրբոյ
եկեղեցոյ
մնամ
Պատրաստ
ծառայ
Ամենապատուելի
Եղբայրութեանդ
Նուաստ
Պետրոս
Կաթողիկոս
Հայոց
Հաստատեալ
ի
սրբոյ
Գահէն
1742
Դեկտեմբերի
22
[ի
Հռովմ]
