Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Շնորհաւորական թուղթս պիտի հետաքրքէ գրութեան ձեւին եւ արտայայտութեան կերպերուն համար:
       (… ) նիդ Եկեղեցւոյ, սեանդ ճշմարտութեան(… ) ն Հռետորի Տեառն Տեառն Մխիթարայ Աբբայի եւ Աստուածաբան Վարդապետի :
       Զյղեալ քարտէզդ ուրախալից, որ վասն շնորհակալութեան շնորհապայծառ եւ նշուլագունեղ ծննդեան Տեառն մերոյ յիսուսի քրիստոսի սիրով ընկալայ ի դեկտեմբերի 26. եւ ընթերցեալ ուրախ եղէ ոչ սակաւ, այլ արդ` ո'չ ապաքէն եւ անուանդ գերազանցութիւն, եւ աստուածաբանութեանդ քո համբաւ եւ կրօնիդ արփիաճաճանչ եւ արփիացնցուղ բարեվայելչութիւն եւ հրեշտակակերպ կենցաղաւարութիւն, եւ յետին ժամանակս յարուցեալ լուսաւորութիւն տանն ողորմելի հայոց, աճապարեալ ստիպեսցէ զիս` զնոյնագունակ ողջոյն եւ սէր. եւ զշնորհաւորումն, պայծառութեանդ քո ընծայեալ մատուցանել. քանզի եւ սէրն մեր, որ հիմնեալ է ի մեզ եզականապէս, վասն որոյ միշտ զտիւ եւ զգիշեր հայցեմ ի Տեառնէ մերմէ յիսուսէ Քրիստոսէ ` զի զքեզ զեղբայրդ իմ գարազազանց, եւ վերապատուելի վարդապետս եւ զնորընծայ աշակերտս քո ամբորձ եւ անսասան պահեսցէ. եւ զքեզ` որ որպէս ի հինս զմօվսէս կացոյց ի մէջ ազգին իսրայելացւոց. հանել քեւ ի յեգիպտոսէ յերձուածողութենէ. եւ ի նորս զԼուսաւորիչն մեր սրբազան. դարձուցանել զազգն ողորմելի ի խաւարէ մոլորութեան. միշտ ի ձեռն զանազան անուշահոտ ցաղկանց բուրաստանաց անթառամելիս եւ միշտ հաստաբոյրս, որք հանապազ զազգն լուսաւորեն, բարձր բազկաւ եւ հզօր ձեռամբ իւրով կարողացուսցէ եւ զօրացուսցէ Ամէն:
      
       Յամի Տեառն 1743 ի դեկտեմբերի 28 Հռովմ]
      
       Վրդանէս վարդապետ իբր եպիսկոպոս