Գերյարգեցելոյ
Տեառն
Տեառն
Մխիթարայ
Աբբայի
վերստին
Ողջոյն
ընծայի
հանդերձ
յարգութեամբ
Ընկալեալ
իմ
զգիր
Վսեմութեանդ`
եւ
ծանեայ
զկրկնակի
փասն
բացասութեանդ
առ
ի
տպագրել
զսաղմոսն:
Եւ
մանաւանդ
զյետինն
փաստից,
որ
եւ
գիտէր
առ
ի
չլինիլն
իմ
հարկաւորապէս
մեղադրելի:
Զոր
ոչ
գիտացի
ո'յր
աղագաւ
եւ
յո'ր
վայր
լինիլ
այս:
Քանզի
եթէ
վարկանիցի
լինիլ
այս
ի
կոստանդնուպօլիս,
այսպիսի
վարկանումս
է
ի
դերեւս:
Որովհետեւ
գոյ
նարդեանս
անդ
Դ
տպագրատուն,
որոց
իւրաքանչիւրքն
համանգամայն
տպագրեն
հազարաւոր
թուով
զսաղմոսս
թարց
մեղադիրք
լինելոյ
իրերաց:
Եւ
բաց
յայսմանէ,
նաեւ
մինչ
ընկալնուն
զ
իքէն
յաճախապէս
տպագրեցեալսն,
բնաւ
երբէք
ոչ
են
զտրտունջ
ինչ
արարեալ
զքէն,
այլ
գրեթէ
շնորհակալք
լինին
յաւէտ:
Ուստի
վարկեմ
թէ
եւ
ըստ
չափու
արժողութեան`
եւ
զմեր
տպագրեցելոյն
լինիցէին
շնորհակալք,
եւ
ոչ
թէ
մեղադրիք:
Բայց
գուցէ`
աստանօր
իցեն
այնք
մեղադրօղք,
այդ
է
բան
այլ
իմն
հաշուոյ:
Յաղագս
որոյ
որպէս
յարգելութիւն
քո
անխայեցեր
զիս
առ
ի
չլինիլ
մեղադրելի:
Հանգունապէս
հարկաւորիմ
եւ
ես
առ
ի
ծանուցանել
Տեառնդ
զփաստն
իմ,
յորմէ
ստիպեցայ
առ
այս
առաջադրութիւն,
առ
ի
անմեղադրելի
պահել
զպատիւն
մաքրազանութեանդ:
Քանզի
անձն
ոմն
յերեւելեաց
գրեալ
էր
ինձ
ի
Պօլսոյ
մեծէ
առ
ի
տպագրել
վասն
իւր
զսաղմոսս,
եւ
ես
ոչ
մտաբերելով
երբէք
(թէ
եւ
պարտ
իցէր
)
առ
ի
հարցանել
Տեառնդ,
թէ
ունիցէ'ր
արդեօք
այս
գործ
զվնաս
իմն
Հայրութեանդ,
այլ
միայն
գիտելով
առ
այս`
թէ
այս
է
դիպուկ
առիթ
իմն
վասն
սպառելոյ
զխափանեցեալ
թուղթս
իմ,
գրեցի
առ
այն
անձն`
թէ
ըստ
ամենայնի
յօժար
եմ
առ
ի
ծառայել,
եւ
աստուծով
մերձ
ընդ
մերձ
սկսանիմ
ի
տպագրել,
որոյ
վասն
եւ
պատրաստեցի
զոմանս
պիտոյս
որքան
առ
տպագրութիւնն:
Ուստի
եթէ
այժմ
դարձուցեալ
զբանս
իմ
գրեցից
առ
այն
անձն,
թէ
արգելումն
եղեւ
գործոյն`
այս
ինչ
եւ
այն
ինչ
պատճառս,
գուցէ
թէ
եւ
նոքա
շփոթեցեալք
յայսմանէ,
կամիցին
ընդ
մեղադրանօք
արկանել
զՊայծառ
անունն
Գերյարգելութեան
քո,
վարկելով
յինքեանս
թիւրապէս`
թէ
սակս
մարմնական
շահու
իցէ
այս
լեալ:
Ուստի
ծանուցանելով
զայս
դիպուածոց
քոյոյ
Հայրութեանդ,
խնդրեմ
անբասիրս
առնել
զմեզ
այսմ
մասին,
զի
ես
ոչ
եմ
եղեալ
աստ
առ
ի
տպագրել
զսաղմոսս
եւ
զժամագիրքս:
Վասն
որոյ
այս
այսպէս
ծանուցեալ
գոլով,
վերստին
սպասեմք
պատասխանւոյ
Հայրութեանդ,
պահելով
ի
մեզ
ըստ
ամենայնի
զյարգումն
եւ
զհամարումն
քոյդ
երջանկութեան,
որ
եւ
յաւէտ
պայծառասցիս
երջանկութեամբ
ի
պարծանս
Ազգի
մերոյ,
եւ
ինձ
իսկ
գլխովին
Որ
եմ
նուաստագոյն
Ծառայ
Տեառն
Սարգիս
Արք
Եպսկպս .
Կես.
Յամի
Տեառն
1748
յԱպրիլի
3
[Վենետիկ]
