Հրդեհ 
  
   մը 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   Պոլիս: 
 
       
  
   Գերապատիւ 
  
   եւ 
  
   գերյարգոյ 
  
   Տեառն 
  
   Տեառն 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետի 
  
   Աբբայ 
  
   հօր 
  
   մերոյ 
  
   ողջոյն 
  
   աջահամբոյր 
 
       
  
   … 
  
   Երկու 
  
   պէյլիկ 
  
   նաւք 
  
   ելին 
  
   յառաջոյ 
  
   թէրսխանային, 
  
   եւ 
  
   կացին 
  
   ի 
  
   բացի 
  
   գնալ 
  
   ի 
  
   խըշլայ 
  
   փոխանակ 
  
   տօնանմային 
  
   որ 
  
   դարձեալ 
  
   եկեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   քաղաքս 
  
   ըստ 
  
   սովորութեան. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գիշերին 
  
   դիպուածով 
  
   իմն 
  
   անկաւ 
  
   հուր 
  
   ի 
  
   միում 
  
   ի 
  
   նաւացն, 
  
   եւ 
  
   այրեալ 
  
   պարան 
  
   խարսխին 
  
   սկսաւ 
  
   նաւն 
  
   գնալ 
  
   աստ 
  
   եւ 
  
   անդ, 
  
   եւ 
  
   յերկոսին 
  
   ափունս 
  
   ծովուն 
  
   նաւք 
  
   բազումք 
  
   բորբոքեցան 
  
   աւելի 
  
   քան 
  
   զտասնեւութ. 
  
   բայց 
  
   ի 
  
   խնամոց 
  
   աստուծոյ, 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   հողմ 
  
   սաստիկ 
  
   յայնմ 
  
   գիշերի, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   գոյր 
  
   ճէպխանայ 
  
   ի 
  
   նաւսն, 
  
   եւ 
  
   միայն 
  
   վեց 
  
   այլ 
  
   նաւք 
  
   բաց 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   պէյլիկէն 
  
   այրեցան 
  
   գլխովին, 
  
   իսկ 
  
   այլք 
  
   ըստ 
  
   մասին 
  
   ինչ. 
  
   արկին 
  
   հուր 
  
   նաւքն 
  
   նաեւ 
  
   ի 
  
   տունս 
  
   տունս 
  
   որք 
  
   մօտ 
  
   էին 
  
   ի 
  
   ծով, 
  
   եւ 
  
   այրեցան 
  
   իբրեւ 
  
   երեսուն 
  
   եւ 
  
   քառասուն 
  
   բնակարանք, 
  
   այլ 
  
   ոչ 
  
   յառաջեաց 
  
   հրայրեացն 
  
   որչափ 
  
   կարծեցեալ 
  
   լինէր, 
  
   զի 
  
   եթէ 
  
   չէր 
  
   օգնեալ 
  
   տեառն, 
  
   մարթ 
  
   էր 
  
   կոստանդնուպօլսի 
  
   եւ 
  
   խալաթիոյ 
  
   այրել 
  
   միանգամայն: 
  
   Այրեցաւ 
  
   եւ 
  
   քէօշք 
  
   թագաւորին 
  
   որ 
  
   ի 
  
   յԱյնալը 
  
   խաւաթ: 
  
   Յերկրորդում 
  
   աւուր 
  
   բազում 
  
   ֆէրմանս 
  
   արարեալ 
  
   խնդրեաց 
  
   թագաւորն 
  
   զնաւապետն 
  
   պէյլիկին 
  
   այրեցելոյ 
  
   պատուհասեալ 
  
   զնա. 
  
   բայց 
  
   ոչ 
  
   գտաւ, 
  
   զի 
  
   առժամայն 
  
   մինչդեռ 
  
   տակաւին 
  
   բորբոքեալ 
  
   վառէր 
  
   նաւն 
  
   չոքաւ 
  
   թագեաւ 
  
   այրն: 
  
   Այլ 
  
   յերրորդումն 
  
   աւուր 
  
   ծնաւ 
  
   թագաւորին 
  
   արու 
  
   մանուկ 
  
   մէհմէտ 
  
   անուն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   պատիւ 
  
   երեսաց 
  
   նորա 
  
   շնորհեաց 
  
   ասեն 
  
   թագաւորն 
  
   զյանցանս 
  
   նաւապետին: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   թուի, 
  
   թագաւորն 
  
   ոչ 
  
   կամի 
  
   առնել 
  
   ուրեմն 
  
   տօնանմայ, 
  
   սակայն 
  
   մեծամեծ 
  
   ի 
  
   պալատս 
  
   իւրեանց 
  
   առնեն 
  
   զհանդէս 
  
   խրախութեան 
  
   որդւոյ 
  
   թագաւորին: 
  
   Ասեն 
  
   թէ 
  
   Ճէզայիրն 
  
   բացեալ 
  
   է 
  
   պատերազմ 
  
   ընդ 
  
   վէնէտիկեանց, 
  
   եւ 
  
   աստի 
  
   էլչին 
  
   Վէնէտկոյ 
  
   արգել 
  
   զնաւսն 
  
   Վէնէտկոյ 
  
   որ 
  
   աստ 
  
   էին 
  
   զի 
  
   մի 
  
   ' 
  
   գնասցեն, 
  
   մինչեւ 
  
   անտի 
  
   հրաման 
  
   ինչ 
  
   լինիցի:
  
   … 
 
        
 
       
  
   Յամի 
  
   տեառն 
  
   1767 
  
   Յունվարի 
  
   14 
  
   [Կ . 
  
   Պոլիս] 
 
       
  
   Նուաստ 
  
   ծառայ 
  
   Հ. 
  
   Անանիա 
  
   վրդպ . 
  
   Մ[խիթարեան]