Մայր դիւան Մխիթարեանց Վենետկոյ ի Ս. Ղազար 1707-1773 ի ծագմանէ ուխտիս մինչեւ ցբաժանումն Թրեստեան հարց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Այս վաւերագրին մէջ յատկապէս գիտելի է Մխիթարայ մեծութեան եւ իր Միաբանութեան ծրագրին ուղղութեան գովքը յօգուտ Եկեղեցւոյ եւ Ազգիս:
       Բաց աստի` հոս կը յիշատակուին Սսոյ Հայ կաթողիկոսէն տրուած հրահանգներուն ազգային վնասները` իրենց պարագաներով:
       Գերյարգելի աբբահօր մերոյ տեառն տեառն Ստեփաննոս րաբունապետի համբուրիւ աջոյն ողջոյն ի Քրիստոս
       Ուղղափառ ոմն ի յունաց ազգէ` սակաւ ինչ վարժեալ յաստուածաբանական իմաստս` յետ խօսելոյ ընդ մեզ տաճկերէն ի վերայ նուրբ ինչ խնդրոց աստուածաբանութեան, եւ ընդունելոյ զլուծումն տարակուսանաց, բազում անգամ երանի ետ, եւ ասէ, զլոյս պայծառ եւ անշիջանելի ծագեալ է ազգիդ, հայոց րաբունապետն Մխիթար, իսկ սոքա [Լիբանանցիք ] այժմ ոչ կամին լուսաւորել, այլ ցանկան մնալ ի խաւարին տգիտութեան իւրեանց : Եւ այն ոմն յուղղափառ յունաց, որ իբրեւ թէ սիրահարեալ է ի վերայ մեր, վարժ ի փիլիսոփայութեան, այր խորհրդական եւ երեւելի յիմաստս գիտութեան, յետ խօսելոյ ընդ մեզ բազում անգամ, յաւուր միում ասէ, պարգեւ մեծ շնորհեալ է Աստուած ազգիդ ձերոյ, զոր եթէ թողցեն ելանել ի ձեռաց իւրեանց, արհամարհեն զշնորհսն Աստուծոյ: Մառօնի քահանայ մի զարմացեալ ի վերայ… նոցա, ասէ, այժմ կարօտ են նոքա ուսումնական անձանց. եւ զիա՞րդ այսպէս վարին ընդ ձեզ: Եւ ոմանք եւս ասեն. ցանկան ուղղափառ հայք առնուլ զմի յեկեղեցեացն հայոց, եւ զիա՞րդ թողուն զձեզ, որովհետեւ ինքեանք ոչ գիտեն` ոչ զլեզու եւ ոչ զերգս հայոց: Պատճառ գալստեան կաթողիկոսին [Սսոյ ] ի Հալէպ` այս է, զի յերկոտասան ամաց հետէ երեք վարդապետք յիշատակեալ ի միմեանց զառաջնորդութիւն հալպու, բազում խռովութիւնս յարուցեալ են ի քաղաքիս. եւ մին ի նոցանէ, որում անուն է Գաբրիէլ վրդպ. որ առաւել քան զայլս կալեալ զառաջնորդութիւն, բազում ամս ոչ է առաքեալ զտարեկան հասոյթս առ կաթուղիկոսն Սըսոյ. վասն որոյ յանցեալ ամի եկեալ կաթուղիկոսն արքունի հրովարտակաւ ի Հալէպ, ընկեցեալ է զնա յառաջնորդութենէ: Եւ ինքն մինչեւ ցայժմ նստեալ է ի քաղաքիս պատճառաւ ժողովելոյ եւ վճարելոյ զպարտս ժամու , քանզի ժամն հայոց պարտական է քսան քէսէ. եւ ազգն եւս պարտական է քսան քէսէ, զոր արկեալ է ի վերայ նոցա Գաբրիէլ վրդ. ն ի պատճառ հալածանաց, զոր յարուցեալ է ի ժամանակին, յորում դարձեալ են յուղղափառութիւն երեք քահանայք եւ մի եւս սարկաւագ: Արդ կաթուղիկոսն ժողովեալ իբրեւ 18 քէսէ յաղքատ ժողովրդենէ վասն վճարելոյ զհարտս ժամուն, յինքն է գրաւեալ զամենայն, զորս եւ առաքեալ է լո[ւ]մայափոխութեամբ յայլ քաղաք. եւ այսու եւս ոչ շատացեալ շաբաթ ի շաբաթէ պէսպէս պատճառ հնարեալ` զհետ է հաւաքելոյ զդրամս, որով եւ տաղտկալի եղեալ է ամենայն ժողովրդեան, ոչ միայն վասն անյագաբար ժողովելոյն, այլ եւ վասն անկարգաբար խնդրելոյն, զի աւելի խնդրէ յանարգէն, եւ սակաւ ի մեծատանէն: Յիւրաքանչիւր ամսեան ասէ, թէ յետ ամսոյ միոյ գնամ, այլ չունի միտումն գնալոյ. ի միում կիւրակէի, որ էր սեպտեմբերի 10, հրաժարական ողջոյն ետ ժողովրդեան ի մէջ եկեղեցւոյ` առ ի ժողովել զծախս ճանապարհի. եւ յետոյ սկսաւ շինել տալ զաթոռ փառաւոր ոսկիապատ, զոր դնելոց է կամ յեկեղեցւոջ եւ կամ այլուր առ ի ժողովել զգին նորա. Գաբրիէլ վարդապետն ընկեցեալ յաթոռոյ գնացեալ է ի Կոստանդինուպօլիս. եւ ի ձեռն Մուրատօղլու Քասպար աղային ջանայ չարիս հասուցանել կաթուղիկոսին: Իսկ զպարտս ազգին` ոչ գոյ որ վճարեսցէ. վասն որոյ եւ մեծ շփոթութիւն եւ տարակոյս է ի մէջ ազգին. եւ չեն ձեռնհաս դիւրութեամբ վճարել զիրսն: Յաւուր միում պարոն յովսէփն (նախ քան զհիւանդանալ իւր ) ի խօսելն ընդ կաթուղիկոսին բանք ինչ եղեալ են վասն միաբանութեան հայոց, իսկ կաթուղիկոսն նմա ասացեալ է. եթէ թողեալ զլեռնականսն [Լիբանանցիք `] լիցիս միայն ի կողմն վէնէտիկեցւոց, դիւրաւ մարթ է լինիլ. բայց ցորչափ ունիս զլեռնականսն, անհնար է: Իսկ պարոն Յովսէփն տայ պատասխանի, ունիմ զվէնէտիկցիս, իսկ զլեռնականսն թողուլ զի՞նչ հարկ է, եւ այսու բանիւ խափանեալ է խօսքն:..
      
       Յամի տեառն 1769 ի սեպտեմբերի 22 ի Հալէպ
       Նուաստ ծառայք Հ. Մանուէլ, Հ. Սուքիաս եւ Հ . Միքայէլ