ՃԺԴ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՀԱԿԱՌԱԿԵԿԵՂԵՑԻ
ՇԻՆՈՂԱՑ:
114.
«Այլ
որ
վասն
հակառակեկեղեցի
շինելոյ
հարցեալ
էիր,
գրեալ
է
վասն
այսորիկթէ`
որ
քակէ
զցանկ
հայրենի,
հարցէ
զնա
օձն
եւ
սպանցէ,
այսինքն`
զսահման
եւ
զկարգ,
զոր
եդին
մարգարէք,
առաքեալք
եւ
վարդապետք
եկեղեցւոյ:
Արդ`
որ
զհարանցնմերոց
զեդեալ
կարգ
խափանէ
եւ
հակառակ
եկեղեցի
շինէյեպիսկոպոսաց
կամ
յերիցանց,
նզովեսցին
ի
մահ
եւ
իկեանս
եւ
յամենայն
քահանայական
կարգէ
լուծցին,
եւայլք`
որք
նոցին
կամակիցք
եղեն
զնոյն
պատիժսկրեսցեն.
զշինեալ
եկեղեցին
ի
ժառանգաւորս
տեղեացնթողցեն
իրաւապէս:
Ապա
թէ
մարդասիրապէս
առնիցեն`զգինս
աշխատութեան
ցնոսա
տացեն.
ապա
թէ
այս
ոչլինիցի
քակեսցեն
հանդարտութեամբ
եւ
մի'
այրեսցեն:
Իսկ
եթէ
ամենայն
բազմութիւնքն
եպիսկոպոսօք
եւքահանայնիւք
եւ
միաբան
ժողովրդականօք
զշինեալնկամեսցին,
մի'
ոք
հակառակ
վիճ
աբանեսցէ
ընդդէմմիաբանական
հրամանացն:
Ապա
թէ
յանդգնի
ոք
եւ
հուրդիցէ
եկեղեցւոյն,
կամ
յաւագաց
կաշառօք
բռնութիւնբերիցէ
ի
մէջ
եւ
քակտիցէ
զեկեղեցին,
աստուածամարտքեն
այնպիսիքն
եւ
ընդ
խաչահանունսն
եղիցին,
իսկ
եթէզղջանայցեն,
մինչեւ
ցմահ
ապաշխարեսցեն
եւ
յելսկենաց
իւրեանց
յաշխարհէ
հաղորդեսցին,
լի'
ամենայն
ճգնութեամբ:
Եդեալ
է
այս
դատասատանկանոնական,
զի
հակառակ
շինելն
յաղագս
ագահութեանխափանելի
է,
բայց
կամօք
եպիսկոպոսին
եւ
այլոցնհաստատի.
զի
մի'
ժառանգութիւն
ոք
զեկեղեցի
առնիցէեւ
այլ
եկեղեցի
ըստ
պատշաճ
ի
չտայցէ
շինել,
զի
միշտեպիսկոպոսաց
է
ժառանգութիւն
եկեղեցւոյ
եւ
ոչքահանայից
ըստ
ինքեան
կամացե:
