Գիրք Դատաստանի, Բ խմբ.

Դ. գլուխ:
Թէ ոյ՞ք են դատաւորքն բաժանեալքն ի միմեանց ճշմարիտքն եւ նմանքն:

Առաջին եւ ճ շմարիտ դատաւորԱստուած է, որպէս ասէ մարգարէն թէ` դատի Տէրզժողովուրդ իւր. եւ թէ` Տէր դատաւոր մեր. եւ` արիԱստուած եւ դատեա' զդատաստանս քո, եւ այլ այսպիսիք: Զի ինքն է դատաւոր եւ ուսուցանէ մեզ զդատաստան. որով յայտնի է, զի մարդկան է սահմանած դատաստանս եւոչ հրեշտակաց եւ ոչ անասնոց. զի թէպէտեւ զսպանող անասունն սպանանեն, բայց ոչ զի անասունքն խրատեսցին, այլ մարդիկ: Եւ դիւաց եղեւ դատաստան -անկումնն. բայց ոչ բազում անգամ, այլ մի: Եւ յորժամ ստեղծ Աստուած զմարդն, յայնժամ յիշէ զդատողական անունն, որ է Տէր: Եւ Քրիստոս եկեալ յաշխարհ ասէր - իդատաստան եկի յաշխարհս յայս, եւ թէ` Հայր ոչ դատի զոք, այլ զամենայն դատաստան ետ որդւոյ իւրում, եւ`այս իսկ է դատաստան, զի լոյս եկն յաշխարհ. եւ այլայսպիսիք: Բայց Աստուած անունդ ոչ է որիշ բնութիւն, զի որպէս դատաւոր է Որդի, նոյնպէս դատաւոր է Հայր եւՀոգի. եւ այս ի գրոց յայտնի է, որոց կամիցին քննել:

Երկրորդ` զդատաւորութեանանուն ետ մարդկան թէ - դատ արարէք որբոյն եւայրւոյն: Եւ այս հասարակաց է - թագաւորաց եւ իշխանացեւ ծերոց, եւ դարձեալ մարգարէից եւ քահանայից, եւ զորս Մովսէս յանապատին կարգեաց դատաւորս, եւ որք զկնի Յեսուայ դատաւորք: Նոյնպէս եւ Սողոմովն իմաստութիւն ի Տեառնէ խնդրէր դատել զժողովուրդն: Էին եւ քահանայքն եւ ծերքն դատաւորք, ըստ այնմ թէ`քահանայքն կացեն ի վերայ դատաստանի արեան:

Եւ ընդէ՞ր հասարակաց ետԱստուած զդատաւորութիւնն: Զի ամենեքեան ի շնորհսվայելեսցեն. եւ դարձեալ` զի մի' ի պակաս լինել դատաւորացն զրկեսցեն զմիմեանս: Եւ ի նորումս հրամայեաց Տէրն մեր առաքելոցն թէ - նստջիք յերկոտասան աթոռս դատել զերկոտասան ազգն Իսրայէլի. եւ ի նոցանէ փոխանորդեցին առաջնորդք ամենայն ազգաց քրիստոնէից: Նոյնպէս դարձեալ Տէրն յառակի անիրաւ դատաւորին ուսոյց` յամենայն ոք ի մէնջ միտքն լինել դատաւոր հոգւոյն եւ մարմնոյն եւ զգայութեանցն, եւյարդարութեան պահել զանձն: