ՃԴ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԳԵՐԵԼՈՑ
ԱՐԱՆՑ
ԵՒ
ԿԱՆԱՆՑ:
104.
Յորժամ
վասն
մեղաց
մերոցաշխարհս
գերեցաւ
բազում
արք
եւ
կանայք
ի
գերութեանէին
եւ
նոցա
ամուսինքն
աստ
առանց
վարդապետացհրամանի
կանայս
առին
եւ
արանց
եղեն:
Վասնայնպիսեացն
սահմանեցաք
այսպէս:
Զի
թէ
յառաջ
քանզեօթն
ամ
է
եւ
ոք
յանդգնեցաւ
մինչ
զուգակիցքն
իգերութեան
էին
եւ
այլ
առին,
այնպիսեացն
իպոռնկութիւն
համարեսցի
եւ
գան
եւ
պատուհասկրեսցեն,
եւ
յընչից
եւ
ի
ստացուածոց
առնուլ
եւյաղքատս
մատակարարել.
եւ
զատուսցեն
ի
միմեանց
եւապաշխարեսցեն
զեօթն
ամ:
Եւ
յետ
եօթն
ամին
թէ
դառնանամուսինքն
ի
գերութենէ,
անդրէն
դարձցին
առիւրաքանչիւր
ամուսինս.
ապա
թէ
ոչ`
յետ
վերագրեալապաշխարութեանն
կալցին
զոր
առինն:
Եւ
նոքա
որքդառնան
յետ
եօթն
ամին,
օրհնութեամբ
այլ
կանայսառցեն
եւ
այլ
արանց
լիցին,
եւ
կրկնոցիցապաշխարութիւնն
ի
վերայ
եղիցի:
Իսկ
որ
համբերեացնցեօթն
ամ,
յետ
եօթն
ամի
այլ
առցէ
առանց
տուգանի
եւպատուհասի
եւ
կրկնոցից
ապաշխարութիւնն
ի
վերայեղիցի:
Նոյնպէս
որ
յետ
եօթն
ամին
դառնան
իգերութենէն`
եթէ
կամք
իցեն`
այլ
կին
առցեն
եւ
այլառնն
լիցին
եւ
նոյնպէս
եւ
զկրկնոցացնապաշխարեսցեն:
«Զայս
իսկ
առեալ
է
վերջնոյկանոնի
զհրաման,
զոր
եւ
մեք
չափաւորապէս
ըստզանազանութեան
եդաք
եւ
ի
մերն,
եւ
զսոյն
աստյաւելաք,
զի
աստ
ամենակատար
իսկ
է
այս
դատաստան:
Եւթէ
ինչ
ի
մերն
հակառակ
կարծիցի,
այսոքիւք
վարելովանբամբաս
մեք
մնասցուք
զի
խնդիր
մեր
է
միայն
ճշմարիտն
լինել
յեկեղեցի
դատաստանե:
