ԿԷ.
    
     ՅԱՂԱԳՍ 
    
     ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ 
    
     ՈՐՔ 
    
     ՅԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՑ 
    
     ԼՈՒԾԱՆԻՆ:
 
   
    67. 
   
    Եթէ 
   
    ոք 
   
    յիւրմէեպիսկոպոսէն 
   
    անկաւ 
   
    երէց 
   
    կամ 
   
    սարկաւագ 
   
    եւզեպիսկոպոսին 
   
    զդատաստան 
   
    յանձին 
   
    չկալաւ 
   
    եւհամարձակեցաւ 
   
    ձանձրացուցանել 
   
    զլուր 
   
    ժողովոցբազմաց, 
   
    որպէս 
   
    թէ 
   
    զինչ 
   
    իրաւունս 
   
    ունիցի 
   
    առաջիբազում 
   
    եպիսկոպոսաց 
   
    ասասցէ 
   
    եւ 
   
    ի 
   
    նոցանէ 
   
    զարդարդատաստանի 
   
    զվճ 
   
    իռն 
   
    ակն 
   
    ունիցի 
   
    առնուլ: 
   
    Ապա 
   
    թէ 
   
    եւ 
   
    ինոցանէ 
   
    սրտնեղեցաւ 
   
    եւ 
   
    անգոսնեաց 
   
    եւ 
   
    համարձակեցաւառ 
   
    թագաւորն 
   
    դիմել 
   
    եւ 
   
    ձանձրացուցանել, 
   
    զայնպիսինմի' 
   
    արժանի 
   
    առնել 
   
    թողութեան 
   
    կամ 
   
    ընդունելութեան,
   
    կամ 
   
    բնաւ 
   
    յոյս 
   
    ինչ 
   
    տալ 
   
    զի 
   
    առ 
   
    յապայ 
   
    հաստատեսցի 
   
    ինոյն 
   
    տեղի:
 
   
    «Արդա'ր 
   
    է 
   
    այս 
   
    դատաստան, 
   
    զիյետ 
   
    մի 
   
    անգամ 
   
    եւ 
   
    երկիցս 
   
    յանդիմանելոյ 
   
    յանդգնեցան.
   
    զի 
   
    թէ 
   
    իւրոյ 
   
    եպիսկոպոսին 
   
    կարծի 
   
    նախանձու 
   
    լինել,
   
    միթէ 
   
    եւ 
   
    բազմա'ցն 
   
    եւս. 
   
    այլ 
   
    ի 
   
    զղջանալն 
   
    - 
   
    այդ 
   
    եւստեսցինե: