ՃԲ.
    
     ՅԱՂԱԳՍ 
    
     ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ 
    
     ԲԱՆԱԴՐԵԼՈՑ:
 
   
    102. 
   
    Ժողովրդական 
   
    ոք 
   
    որյաղագս 
   
    պէսպէս 
   
    սխալանաց 
   
    ինչ 
   
    բանադրեալ 
   
    լինինյեպիսկոպոսաց, 
   
    թէ 
   
    մեռեալ 
   
    է` 
   
    թո'ղ 
   
    չթաղէ 
   
    զնաքահանայն, 
   
    եւ 
   
    ո'չ 
   
    երեխայ 
   
    մկրտել: 
   
    Եւ 
   
    թէ 
   
    դէպ 
   
    լիցիերեխայ 
   
    հասանել 
   
    այնպիսւոյն 
   
    կամ 
   
    մեռեալ, 
   
    քահանայնմկրտեսցէ 
   
    զերեխայն 
   
    եւ 
   
    զմեռեալն 
   
    թաղեսցէ. 
   
    եւ 
   
    զայլկարգս 
   
    բանին 
   
    պնդութեամբ 
   
    պահեսցէ 
   
    անլոյծ:
 
   
    «Զինքն 
   
    իսկ 
   
    զբանադրեալնհրամայէ 
   
    չթաղել 
   
    թէ 
   
    մեռանի, 
   
    եւ 
   
    թէ 
   
    երեխայ 
   
    է 
   
    չմկրտել.
   
    այլ 
   
    զտան 
   
    նորա 
   
    մեռեալ 
   
    թաղել 
   
    եւ 
   
    զերեխայ 
   
    տան 
   
    նորամկրտել: 
   
    Եւ 
   
    երկուցն 
   
    օրինադրէ 
   
    եպիսկոպոսաց, 
   
    զի 
   
    մի'զբոլոր 
   
    տունն 
   
    ընդ 
   
    բանիւ 
   
    արասցեն, 
   
    եւ 
   
    կամ 
   
    քահանայնանգիտաբար 
   
    վասն 
   
    միոյն 
   
    բանադրանաց 
   
    զայլսն 
   
    զրկիցէ:
   
    Նաեւ 
   
    ո'չ 
   
    քահանայի 
   
    օրէն 
   
    է 
   
    յաղագս 
   
    միոյն 
   
    զամենեսեանոր 
   
    ի 
   
    տանն 
   
    ընդ 
   
    բանիւ 
   
    առնել. 
   
    եւ 
   
    այլ 
   
    քահանայ 
   
    եթէպատահի 
   
    այդպիսի 
   
    թաղեսցէ 
   
    եւ 
   
    մկրտեսցէ, 
   
    բայց 
   
    զայլսահման 
   
    պահեսցէ: 
   
    Եւ 
   
    թէ 
   
    առաւելութեամբ 
   
    իցէբանադրանքն, 
   
    աղաչանօք 
   
    յայտ 
   
    ածելի 
   
    է, 
   
    զի 
   
    մի' 
   
    այլքնընդ 
   
    բանիւ 
   
    կացցեն 
   
    յաղագս 
   
    միոյ 
   
    մեղուցելոյե: