Գիրք Դատաստանի, Բ խմբ.

Զ.
ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ ԴԱՐՁԵԱԼ ԱՌՆ ԵՒ ԿՆՈՋ ԵԹԷ ՊԱՏԱՀԻ ՄԻՈՅՆ ԱՅՍԱՀԱՐԻԼ ԿԱՄ ԱԽՏԱՆԱԼ ՈՐՍՈՐԴՈՒԹԵԱՄԲ ԵՒ ԿԱՄ ԲՈՐՈՏՈՒԹԵԱՄԲ, ԵՒ ԿԱՄ ՀԻՒԱՆԴՈՒԹԵԱՄԲ, ՅԵՐԿԱՐ ԺԱՄԱՆԱԿԵԱՅ, ԵՒ ԿԱՄ ՀԱՇՄՈՒԹԵԱՄԲ, ԵՒ ՈՐ ԻՆՉ ՆՄԱՆ ՍՈՑՈՒՆՑ Է:

6. «Եթէ պատահի առն եւ կամ կնոջ այսահարիլ, քննել արժան է. թէ յառաջ քան զմիասին գալն իցէ եւ ծածկեցաւ խաբեութեամբ ի ծնողաց կնոջն, ի տունս իւրեանց առցեն եւ զընծայս ուխտից եւ զայլ ծախս պիտոյից ինքեանք հոգասցեն եւ մի' այրն, զի ոչ ի տան առն, այլ կանխաւ ի տան իւրեանց էր: Զայդ յամենայնսն ըստ սահմանի կանոնաց արասցեն: Եւ եթէ բժշկիցի` յայր իւր դարձեալ տացի, եթէ անսասցէ այրն. ապա թէ ոչ իշխան լիցի արձակել: Ապա թէ ի տանառն լեալ ախտն իցէ, այրն ըստ ցուցմանդ հոգասցէ մինչի սահման բշժկութեան: Ապա թէ անբժշկելի զկնի եւթնամին իցէ, ըստ հրամանի վերջնոց կանոնաց արձակիցի յառնէն ի տուն հօր իւրոյ հանդերձ իւրով ընչիւքն, եւ այրն այլ կին առցէ. եւ թէ մանկունք իցեն, առ իւր այրն կալցի եւ ըստ կարի զկեանս հոգասցէ կնոջն. սակայն թողութեամբ ի կնոջէն առցէ այլ կին: Իսկ թէ ի տուն հօր իւրոյ եղեալ իցէ ախտաւոր, իշխան լիցի այրն ի լնուլ սահմանի բժշկութեանն եւ ոչ բժշկիլ, եւ նախքան զսահմանն առանց կամաց կնոջն առնուլ այլ կին. եւ իրաւունք դատաստանի բաժանման նոյն լիցի որ եւ յառաջագոյն անկարողացն ասացաւ: Իսկ եթէ առն պատահի ախտն ի դիւէ, եթէ նախ քան զպսակն առնուլ - իշխան լիցի կինն մնալ սահմանի բժշկութեանն եւ կամ ոչ մնալ. եւթէ յետ պսակին - համբերել բժշկութեան սահմանինարժանի է, եւ ըստ հրամանի առն լիցի այլում: Այլ եթէ իցէ ուրկութիւն կամ բորոտութիւն, այսոքիկ ախտք դժուարաւ ծածկին. եթէ գիտելով յանձն առ կարծեօք բժշկութեան, իբրու զի չէր տարածեալ ախտն, պարտապանէ ամենայնի բառնալ եւ ոչ է իշխան թողուլ. ապա թէ զղջացեալ կինն թողութիւն առն արասցէ առնուլ կին, առցէ: Նման այսմիկ լիցի եթէ ի տան առնն ախտն եղեալ իցէ: Իսկ եթէ խորամանկեալ գողացան ծնողքն, իշխան էայրն թողուլ զկինն եւ առնուլ այլ ըստ իւրոց կամացն: Եւ իրաւունք դատաստանի այս լիցի - գիտելով զախտնյառնուլն եւ ի տան առնն ախտանալն, մինչ ի մահ զկեանսնոցա հոգասցեն եւ զինչսն բաժնի անդրէն դարձուսցեն. իսկ ծածկելով ծնողացն` ինքեանց հոգն լիցի իւրեանց ընչիւքն: Ապա թէ առն պատահիցի ախտն, եթէ նախ քան զպսակն կարծիւք առողջութեան եւ եթէ զկնի պսակին, ո'չ է իշխան կինն առնուլ այր, բայց եթէ կամօք առնն. ապա թէ խաբէութեամբ ծածկեալ իցէ, իշխան է կինն առնուլ այր արտաքոյ կամաց նորա: Եւ եթէ պատահիցի յերկար եւ անբժշկելի հիւանդութիւն, եւ կամ հաշմութիւն, եւ կամ այլ ինչ, որով անկար գոյ կնութեան, ի տան առն պատահեալ` ոչ է իշխան այրն թողուլ. ապա թէ զղջացեալ կնոջն` հրաման տացէ առնն առնուլ կին, առցէ' եւ զկեանս նորա հոգասցէ եւ զինչս նորա ի ձեռս նորա տացէ, ըստ դատաստանի իրաւանց: Նոյն եւ պատահման առն լիցի, եւ ըստ հրամանի առնն լիցի այլում կին»: