ԿԶ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՑ
ՀՆԱԶԱՆԴԻԼ
ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԱՑ:
66.
Ոյք
յիւրաքանչիւրիշխանութեան
եպիսկոպոսք
իցեն,
իմասցին
զիմայրաքաղաքաց
եպիսկոպոսն
թիկունք
է
նոցա
եւհոգաբարձու.
եւ
ամենայն
ոք
զինչ
եւ
պատասխանի
կամիառնել,
առ
նա
ընթանայ
-
եթէ
մուրհակ
արքունի
եւիշխանաց
վասն
իրաց
եկեղեցւոյ
եւ
կարգաց
հասարակաց:
Վասն
այսորիկ
կա'մ
եղեւ`
եթէ
պատուով
յառաջ
իցէառանց
նորա
մի'
իշխեսցեն
գործել
ինչ,
ըստ
նախնեացսովորութեան
հարցն
մերոց
որ
կարգեալ
են
կանոնք:
Բայց
միայն
զայս
իշխեսցէ
գործել
յիւրումիշխանութեան
-
եթէ'
գեղք,
եթէ'
գաւառք,
եթէ'
օծումնքահանայութեան
եւ
կամ
զինչ
վարք
իցեն
իւրոյգաւառին
եւ
իշխանութեան:
Այլ`
այլոյ
ամենեւին
մի'իշխեսցէ
գործել
եւ
ձեռնամուխ
լինել
արտաքոյ
քանզկամս
մայրաքաղաքի
եպիսկոպոսին:
Եւ
ո'չ
նմինկաթողիկոսին
առանց
հաւասարութեան
այլոցեպիսկոպոսաց
գործել
ինչ:
«Յայտնի
է
այս
հոգեւորդատաստան
եւ
բնաւին
այժմ
լուծեալ:
Մի'
ընդ
մեզզայրասցին
յեպիսկոպոսաց
եւ
յեպիսկոպոսապետաց`
զիոչ
խնդրեն
նոքա
զարժանիս
ձեռնադրել,
այլ
կան
մնանզի
զանձն
ուրուք
շարժեսցէ
ախտ
եւ
նոքա
զայլախտաւորս
գաւառին,
եւ
ընծայական
թղթովք
ի
դիմացվկայելոցն
երթեալք:
Թէպէտ
յայտնի
է
հայրապետաց
զիո՞ոք
ի
լաւաց
յանձնէ
յայդոսիկ
համարձակաց,
կամօքպատրին.
եւ
այդ
պատճ
առ
հակառակութեան
նոցա
ընդդէմհայրապետութեան
նոցա,
զի
ո'չ
ի
Տեառնէ
կոչեցան
եւո'չ
հաւասարութեամբ
եպիսկոպոսաց
ձեռնադրեցանե:
