ՃԷ.
    
     ՅԱՂԱԳՍ 
    
     ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ 
    
     ՎԱՆԱՑ:
 
   
    107. 
   
    Ոմանք 
   
    տանուտեարք 
   
    եւազատք 
   
    ի 
   
    վանաց 
   
    վերայ 
   
    իշխանութիւն 
   
    առնեն 
   
    եւ 
   
    վանականզոր 
   
    կամին 
   
    հանեն 
   
    եւ 
   
    զոր 
   
    կամին 
   
    նստուցանեն 
   
    վասնժլատութեան: 
   
    Այլ 
   
    եւ 
   
    ոմանք 
   
    իսկ 
   
    ի 
   
    վանս 
   
    նստին 
   
    եւ 
   
    ըստգրեցելումն, 
   
    որպէս 
   
    թէ 
   
    չունիցին 
   
    արդեօք 
   
    տուն 
   
    հացուտելոյ, 
   
    որ 
   
    զեկեղեցեաւն 
   
    Աստուծոյ 
   
    արհամարհենանպատկառելի 
   
    անամօթութեամբ: 
   
    Այնպիսիքն 
   
    եթէյուղղութիւն 
   
    գան 
   
    եւ 
   
    յեպիսկոպոսն 
   
    թողուն, 
   
    որտեսչութիւն 
   
    առնէ 
   
    սրբոցն 
   
    լուսոյ 
   
    եւ 
   
    պաշտաման 
   
    եւդպրոցս 
   
    կարգաւորելոյ, 
   
    այնպիսեացն 
   
    անցելոյ 
   
    մեղացնթողութիւն 
   
    շնորհեալ 
   
    եղիցի 
   
    եւ 
   
    ի 
   
    ժողովոյս 
   
    օրհնեալեղիցին: 
   
    Եւ 
   
    ժողովրդեամբ 
   
    եւ 
   
    պտղաբերութեամբ 
   
    եւուխտադրութեամբ 
   
    երթիցեն 
   
    եւ 
   
    աղօթիցեն 
   
    ի 
   
    վանօրայսնորպէս 
   
    պարտ 
   
    է 
   
    յիւրեանց 
   
    հարանցն 
   
    վաստակս 
   
    եւյաղօթանոցս. 
   
    բայց 
   
    ժլատանալ 
   
    եւ 
   
    հանել 
   
    ինչ 
   
    մի'իշխեսցեն: 
   
    Ապա 
   
    թէ 
   
    հակառակ 
   
    ինչ 
   
    կայցեն 
   
    հրամանիհարանցն 
   
    եւ 
   
    մեր 
   
    պատուիրանիդ, 
   
    այնպիսիքն 
   
    ի 
   
    մերօրհնութենէ 
   
    հեռի 
   
    եղիցին 
   
    եւ 
   
    զհատուցումն 
   
    ի 
   
    սրբոցվկայիցն 
   
    ընկալցին:
 
   
    «Որպէս 
   
    եւ 
   
    գրեալ 
   
    է 
   
    թէ`արասցեն 
   
    վրէժխնդրութիւն 
   
    յազգս 
   
    եւ 
   
    յանդիմանութիւնի 
   
    ժողովուրդսե: