ՃԻԴ.
    
     ՅԱՂԱԳՍ 
    
     ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ 
    
     ԱՐԲԵՑՈՂՈՒԹԵԱՆ:
 
   
    124. 
   
    «Եւ 
   
    զարբեցութեան 
   
    սահմանբազումք 
   
    անգիտանան 
   
    յառաջնորդաց 
   
    եւ 
   
    ի 
   
    սպասաւորացեկեղեցւոյ: 
   
    Արդ` 
   
    եթէ 
   
    միայն 
   
    ոչ 
   
    ժայթքեն 
   
    համարձակին 
   
    իգործ 
   
    եկեղեցւոյ: 
   
    Արդ` 
   
    դնելի 
   
    է 
   
    զսահման 
   
    նոցա:
   
    Արբեցութիւն 
   
    ըստ 
   
    ստուգաբանութեան 
   
    յագեցումն 
   
    իսկ 
   
    է,
   
    իսկ 
   
    ժայթքելն 
   
    եւ 
   
    կամ 
   
    ոչ` 
   
    ի 
   
    կազմուածէ 
   
    բազում 
   
    անգամպատահի 
   
    մարմնոյն: 
   
    Իսկ 
   
    եթէ 
   
    սահման 
   
    արբեցութեանյագեցութիւն 
   
    է, 
   
    ապա 
   
    եւ 
   
    սահման 
   
    ոչ 
   
    արբենալոյանյագեցութիւն 
   
    է: 
   
    Դարձեալ` 
   
    նշանակ 
   
    արբեցութեանդեդեւումն 
   
    մարմնոյ 
   
    է 
   
    եւ 
   
    բանի: 
   
    Արդ` 
   
    որ 
   
    ըստ 
   
    այսմսահմանի 
   
    կամ 
   
    նշանի 
   
    իցէ, 
   
    ի 
   
    բաց 
   
    կալ 
   
    արժանէյիւրաքանչիւր 
   
    սպասաւորութենէ 
   
    եւ 
   
    լնուլզապաշխարութեան 
   
    չափ, 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    մատչիլ 
   
    ի 
   
    գործ 
   
    շնորհին.
   
    իսկ 
   
    եթէ 
   
    անփոյթ 
   
    արասցեն` 
   
    ընդ 
   
    դատաստանօքարբեցողացն 
   
    ենե: