Գիրք Դատաստանի, Բ խմբ.

ՂԷ. ՅԱՂԱԳՍ ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ ԹԷ ԸՍՏ Ո՞ՐՈՑ ԺԱՄԱՆԱԿԱՑ Ի ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԻՒՆՍ ՀԱՄԱՐԵԼԻ Է ԶԾՆՈՒՆԴՍ:

97. «Աստուածայինօրինադրութիւնն եւ կանոնական հրամանն զնկարեալսաղմնն ի դատաստան դնէ արեան. եւ այն` զի առաջի կայրծնունդ յանվնաս լինելն: Բայց զժառանգ լինելն թէպէտաշակերտեալքն Մահմետի սնոտի իմաստասիրելովզտեսանել աստեղաց ասեն մանկանն, այլ մեզ հաւատարիմՏեառն լիցի ասելն` ոչ յիշէ զնեղութիւնն վասնխնդութեան, զի ծնաւ մարդ յաշխարհ. եւ դարձեալ`ծնեալն ի մարմնոյ` մարմին է: Եւ մարմնոյ ծնեալն`մարմնոյ ժառանգ եղիցի, որպէս յԱստուծոյ ծնեալքն`Աստուծոյ: Ապա թէ յղի կին պատահի ի մեռեալ առն, ակնկալցին դատաւորք ծննդեանն եւ այնպէսզժառանգութիւնն հաստատիցեն ի ծնանելն: Եւ թէ ընդնմին աւուր յորում ծնաւ` մեռանիցի, մանուկն ժառանգէ. ի մանկանէն այլք ժառանգիցեն, եւ ոչ ի հօրէն: Եւեթէ մայր մանկանն մեռանիցի թէ' ի ծնունդս թէ' զկնիծննդեանն, թէեւ ի նմին աւուր մեռանիցի, մանուկնժառանգ է մօրն եւ մանկանէն հայրն ժառանգէ: Ըստասացելոց որդիք եւ դստերք ժառանգ լիցին: Ապա թէչիցեն, ում եւ կամի ժառանգեցուսցէ - ազգատոհմի, եթէծառայի, եթէ սիրելւոյ, զի ինքնիշխան է զայդոսիկժառանգ առնել: Այլ զկնի մահու, թէ ինքն ոչհաստատեաց, ազգականքն ի տոհմէ եւ ոչ հեռաւորքնժառանգեն, որպէս եւ դատեալ եղեւ այդ ըստ օրինացնե: