ԿԷ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ՈՐՔ
ՅԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՑ
ԼՈՒԾԱՆԻՆ:
67.
Եթէ
ոք
յիւրմէեպիսկոպոսէն
անկաւ
երէց
կամ
սարկաւագ
եւզեպիսկոպոսին
զդատաստան
յանձին
չկալաւ
եւհամարձակեցաւ
ձանձրացուցանել
զլուր
ժողովոցբազմաց,
որպէս
թէ
զինչ
իրաւունս
ունիցի
առաջիբազում
եպիսկոպոսաց
ասասցէ
եւ
ի
նոցանէ
զարդարդատաստանի
զվճ
իռն
ակն
ունիցի
առնուլ:
Ապա
թէ
եւ
ինոցանէ
սրտնեղեցաւ
եւ
անգոսնեաց
եւ
համարձակեցաւառ
թագաւորն
դիմել
եւ
ձանձրացուցանել,
զայնպիսինմի'
արժանի
առնել
թողութեան
կամ
ընդունելութեան,
կամ
բնաւ
յոյս
ինչ
տալ
զի
առ
յապայ
հաստատեսցի
ինոյն
տեղի:
«Արդա'ր
է
այս
դատաստան,
զիյետ
մի
անգամ
եւ
երկիցս
յանդիմանելոյ
յանդգնեցան.
զի
թէ
իւրոյ
եպիսկոպոսին
կարծի
նախանձու
լինել,
միթէ
եւ
բազմա'ցն
եւս.
այլ
ի
զղջանալն
-
այդ
եւստեսցինե: