ՃԴ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԻՋԱՒԱՆԱՑ
Ի
ՎԱՆՕՐԱՅՍ:
104.
Ոմանք
ազատք
եւ
հեծեալքոր
ի
գեղօրեայս
հասանեն,
որոց
բնաւ
ի
վանսն
տեղիլինի,
ի
գեղ
չիջանեն,
այլ
ոմանք
կանամբք
եւ
նաժշտօքի
վանսն
իջանեն
եւ
այնպէս
կոխեն
զկանոն
հարցն.
եւգուսանօք
եւ
վարձակօք
ի
սրբութեան
եւ
ի
պաշտամանց
իտունն
ընթրիս
ուտեն,
որ
սոսկալի
է
քրիստոնէից
լսելթո'ղ
թէ
տեսանել:
Արդ`
զվերագրեալ
կանոնսդ
ի
լսելիսայնպիսեացն
խօսիցեն
վանաց
երիցունքն.
եթէ
լինինլսող
եւ
ի
շինի
օթին
-
բարի
է,
ապա
թէ
ի
նմինանհաւանութեան
կացցեն`
այնպիսիքն
նոյնպէս
ի
մերօրհնութենէն
հեռի
եղիցին
եւ
զվրէժխնդրութիւն
իսրբոցն
ընկալցին:
Զի
վանքդ
անուն
հանգստարան
սրբոցեն
եւ
օթեւանք
եպիսկոպոսաց
եւ
քահանայից
եւաբեղայից
եւ
աղքատաց:
Եւ
ազատք
եւ
հեծեալք,
մինչկոչելով
կոչին
արք
եւ
կանայք,
մեծաւ
երկիւղիւ
պարտէ
աղօթել
եւ
աղօթից
եւ
պաշտման
հաղորդել
որպէսվայել
է
ի
տան
Աստուծոյ:
«Այսոքիկ
օրինադրականդատաստան
յայտնի
է
ամենեցունե:
