Ժ.
ՅԱՂԱԳՍ
ԴԱՏԱՍՏԱՆԱՑ
ԱՄԼՈՑ
ԱՐԱՆՑ
ԵՒ
ԿԱՆԱՆՑ:
10.
«Ամուլ
գտեալ
կին
ուրուք,
մի'
լիցի
յաղագս
այնորիկ
արձակել
զնա,
զի
Արարչին
էզբնութեան
տալ
զծնունդ:
Փորձելի
է.
զի
թէ
ի
ցաւոցիցէ`
բժշկօքն
օգնիցեն,
եւ
թէ
չիցէ
ըստ
այսմ`
բառնալիէ
զբնաւորական
ամլութիւնն:
Ապա
եթէ
յաղագսանժառանգութեան
տեսանիցէ
զայրն
տրտմեալ,
եւցաւակցեալ
ըստ
օրինակին
Աբրահամու
եւ
Սառայի
-
տացէհամարձակութիւն
առնուլ
կին,
առցէ.
բայց
մի'
լիցիզամուլ
եւ
զծննդական
ի
միասին
պահել:
Նոյնպէս
եւեթէ
առնն
իցէ
անծնունդ
լինել,
արասցէ:
Իսկ
սահմանժամանակին`
եօթն
ամ
է
սահման
անսալոյն
երբ
ի
պսակնաղջիկն
հնգետասան
ամաց
էր
եւ
կտրիճ
ն
ութեւտասան.
եւ
թէ
պակաս
էին,
աւելի
համբերեսցեն.
առաւել
քանզանկարողացն
լիցի
եւ
մի'
նուազ:
Եւ
եթէ
կինն
այլումոչ
կամիցի
լինել,
զկեանս
իբր
այրութեան
յայլում
տանմինչ
կենդանի
է
հոգասցէ
եւ
զինչսն
զբերեալսն
կնոջնդարձուսցէ:
Իսկ
եթէ
կանխաւ
գիտասցէ
զամլութիւնն
եւտռփանօք
առնուցու
ցանկութեամբ,
մի'
լիցի
մինչ
ի
մահմեկնիլ.
զայդ
ճ
շմարիտ
կարծեմ
դատաստանե:
